Lib. Cap. Par.
1 1, 2, 18 | a tenero non reformidare homines neque illa solitaria et
2 1, 3, 17 | dicere in quae probra nefandi homines isto caedendi iure abutantur,
3 1, 5, 55 | prope dixerim gentibus ut homines, ut instituta etiam multa
4 1, 6, 16 | cum primum fingerentur homines, Analogia demissa caelo
5 1, 6, 43 | sermonem quo locuti sint homines quam quo loquantur. Et sane
6 2, 4, 37 | ferri debeat, an in singulos homines. Maxime vero commune est
7 2, 12, 5 | opinionem, quia libentissime homines audiunt ea quae dicere ipsi
8 2, 15, 10 | esse rhetorices: "ducere homines dicendo in id quod actor
9 2, 16, 9 | orandi consecutos ut se ipsi homines ad servitutem iuris adstringerent. ~
10 2, 16, 17 | Denique homines quibus negata vox est quantulum
11 2, 16, 17 | hominibus quam quo ipsi homines ceteris animalibus praestant: ~
12 2, 17, 7 | artem fuisse: atqui dixisse homines pro se et in alios semper:
13 2, 17, 11 | didicerit: dicere autem homines et qui non didicerint. ~
14 3, 2, 1 | rerum natura geniti protinus homines acceperint (quod certe principium
15 3, 2, 3 | initium artis observatio. Homines enim sicut in medicina,
16 3, 7, 5 | caelo receptum temporis eius homines non dubitaverint. ~6.
17 3, 7, 6 | praecipue quidem in deos et homines cadit, est tamen et aliorum
18 3, 7, 26 | autem urbes similiter atque homines. Nam pro parente est conditor,
19 3, 8, 23 | vocant necessitatem in quam homines graviorum metu coguntur,
20 3, 8, 36 | facillime ad consentiendum homines ducuntur experimentis, refert
21 5, 7, 27 | adplicando saepe eo perducit homines ut invitis quod prosit extorqueat. ~
22 5, 10, 17 | accidere, et quas res quosque homines quibus rebus aut hominibus
23 6, 3, 104| delectandos movendosque homines in omnem adfectum animi,
24 7, 1, 25 | anceps est, sed, quia ita homines putant, attingenda defensio
25 7, 7, 4 | ad deos pertineat an ad homines, rem publicam an privatos,
26 7, 10, 10 | deliberemus, cogitemusque homines ante invenisse artem quam
27 8, 3, 30 | libertate quam qua illi primi homines rebus appellationes dederunt. ~
28 8, 3, 36 | aliqua, quod illi rudes homines primique fecerunt, fas non
29 8, 3, 85 | minus accipimus, non deesse homines qui ad crudelitatem eum
30 9, 1, 8 | Et sicut homines, si aliud acceperunt quam
31 9, 4, 1 | nisi et eiusdem aetatis homines scriptis ad ipsum etiam
32 9, 4, 4 | regulam et diligentiam primi homines, nec prohoemiis praeparare,
33 9, 4, 87 | hac opinione doctissimos homines fuisse, ut alios pedes ita
34 9, 4, 123| nihil efficiens. "O callidos homines" perfectum est, sed remotum
35 9, 4, 129| lubrica est ac fluit+, ut homines, qui manibus invicem adprehensis
36 10, 1, 25 | summi enim sunt, homines tamen, acciditque iis qui
37 10, 2, 4 | sine exemplo fuerunt si homines nihil nisi quod iam cognovissent
38 10, 7, 6 | velut duce, propter quod homines etiam modice exercitati
39 11, 1, 85 | Quid enim crudelius quam homines honestis parentibus ac maioribus
40 11, 3, 31 | barbarum Graecumve": nam sonis homines ut aera tinnitu dinoscimus.
41 11, 3, 72 | summissi sumus: hoc pendent homines, hunc intuentur, hic spectatur
42 12, 7, 11 | aberit, cum praesertim bonos homines bonasque causas tuenti non
43 12, 10, 12 | eminentissimum. Quem tamen et suorum homines temporum incessere audebant
44 12, 10, 22 | Isaeum, Antiphonta: quos ut homines inter se genere similes,
45 12, 10, 44 | omnes pares essent), et idem homines aliter de re alia locuntur
46 12, 10, 65 | contendet, hunc ut deum homines intuebuntur. Hanc vim et
47 12, 11, 27 | immo si hanc cogitationem homines habuissent, ut nemo se meliorem
|