Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 13 |    peregrinum sonum corrupti et sermonis, cui cum Graecae figurae
 2     1,    2, 31 |    demittere: pudet supra modum sermonis attolli. Et sane concipiat
 3     1,    4, 18 |    videlicet quod in verbis vim sermonis, in nominibus materiam (
 4     1,    5, 29 |    consuetudo vicerit vetus lex sermonis abolebitur. cuius difficilior
 5     1,    5, 35 | compositione peccatur, quae iam sermonis est. ~36.
 6     1,    5, 39 |   genere an sit "igitur" initio sermonis positum dubitari potest,
 7     1,    6, 44 |     multis insederit pro regula sermonis accipiendum erit. ~45.
 8     1,    6, 45 |      scimus. Ergo consuetudinem sermonis vocabo consensum eruditorum,
 9     2,   10, 13 |        sed morem communis huius sermonis decore quodam scaenico exornant. ~
10     2,   14, 1  |        laude quod copiam Romani sermonis augere temptarint: sed non
11     4,    1, 54 |  simplicis sumptique ex proximo sermonis fidem quoque adquirit, adeo
12     4,    2, 37 |      concusserint: rem indicare sermonis cotidiani et in quemcumque
13     4,    2, 45 |     locum) brevitas et abruptum sermonis genus: quod otiosum fortasse
14     8,    2, 14 |       contextu et continuatione sermonis, et plures modi. Quare nec
15     8,    3, 23 |  fastidio ac sibi magnam partem sermonis absciderit. ~24.
16     8,    3, 33 |       sumus: ideoque paupertate sermonis laboramus. Quaedam tamen
17     8,    3, 38 |        probari nisi in contextu sermonis non possunt. Itaque de singulis
18     8,    3, 40 |         hinc igitur ad rationem sermonis coniuncti transeamus. cuius
19     8,    3, 50 |        id est eiusdem verbi aut sermonis iteratio.~51.
20     8,    5, 13 |     locus, omnis sensus in fine sermonis feriat aurem. ~14.
21     8,    6, 1  |            Tropos est verbi vel sermonis a propria significatione
22     8,    6, 5  |   adscita potest. Copiam quoque sermonis auget permutando aut mutuando
23     8,    6, 21 |     ornatus sed etiam cotidiani sermonis usus recipit. Quidam synecdochen
24     8,    6, 21 |    vocant et cum id in contextu sermonis quod tacetur accipimus:
25     9,    1, 17 |   dictionis vel elocutionis vel sermonis vel orationis: nam et variatur
26     9,    2, 46 |     verbis diversa, hic +sensus sermonis et loci+ et tota interim
27     9,    2, 57 | reticentia, quae sit inperfecti sermonis, sed tamen praecisa velut
28     9,    3, 3  |       semper eodem modo formati sermonis fastidium levet et nos a
29     9,    3, 15 |  iuvenum confidentissime", ~quo sermonis initium fit; et ~"tam magis
30     9,    3, 18 |   detractiones quae in complexu sermonis aut vitium habent aut figuram:~"
31     9,    3, 23 |       vocant, cum continuationi sermonis medius aliqui sensus intervenit: "
32     9,    3, 64 |         figura est, quo diversa sermonis forma coniungitur: ~"sociis
33     9,    4, 26 |     optimum est: in verbis enim sermonis vis est. Si id asperum erit,
34     9,    4, 146|    differentia nostri Graecique sermonis explicabit summus liber.
35    10,    1, 65 |     comoedia cum sinceram illam sermonis Attici gratiam prope sola
36    10,    1, 107|         mirantur diversa Latini sermonis ratio minus permiserit.
37    10,    1, 114|   exornat tamen haec omnia mira sermonis, cuius proprie studiosus
38    10,    3, 20 |         dum sola est conectendi sermonis cupiditas, effluant, quae
39    10,    7, 7  |       vero ex studio, ut copiam sermonis optimi, quem ad modum praeceptum
40    10,    7, 13 |                    Nec fortuiti sermonis contextum mirabor umquam,
41    11,    1, 6  |         humile atque cotidianum sermonis genus et compositione ipsa
42    11,    2, 24 |  utcumque commonet locus, sicut sermonis alicuius habiti: verborum
43    11,    2, 50 |        praeesset quinque Graeci sermonis differentias sic tenuit
44    11,    3, 53 | partibus optime inter iuncturas sermonis revocabitur. ~54.
45    11,    3, 108|   fallit. sunt quaedam latentes sermonis percussiones et quasi aliqui
46    12,   10, 35 |    Latinis exiget illam gratiam sermonis Attici, det mihi in loquendo