Lib. Cap. Par.
1 1, proem, 12| disserendum est, adeo ut vix ulla possit causa reperiri
2 1, 1, 17 | illo de quo loquor tempore vix tantum effici quantum conferre
3 1, 2, 26 | quod facilior imitatio est. Vix enim se prima elementa ad
4 1, 5, 70 | simus, "incurvicervicum" vix a risu defendimus. ~71.
5 1, 6, 40 | prosapia" et Saliorum carmina vix sacerdotibus suis satis
6 1, 6, 42 | parricidatum", quod in Caelio vix tolerabile videtur, nec "
7 1, 8, 19 | grammaticorum commentarii, vix ipsis qui composuerunt satis
8 2, 2, 8 | instituti, et amant et verentur. Vix autem dici potest quanto
9 2, 4, 15 | exspectata cogitatio et vix surgendi mora circulatoriae
10 2, 4, 30 | cum eo quidem, quod vix ullus est tam communis locus
11 2, 17, 31 | rhetorice non est, adeo ut vix admirabili quodam casu possit
12 3, 6, 68 | vulgatis hoc tamen complexus, vix in una controversia tralationis
13 3, 8, 51 | timidi derisores fiunt, ut vix comoediarum actoribus plures
14 4, 2, 56 | fuerimus his, etiam fatebimur vix esse credibile, sed verum,
15 4, 2, 59 | iudicem fefellerit, quod vix a lectore deprenditur. Haec
16 5, praef, 1 | agenti supervacuum, sed vix etiam viro dignum arbitrabantur), ~
17 5, 2, 3 | dissimilitudinem causae, vix autem ulla est per omnia
18 5, 9, 3 | alyta semia: quae mihi vix pertinere ad praecepta artis
19 6, praef, 7 | substantiam placidae et (quod scio vix posse credi) iam tum altae
20 6, 4, 15 | Illud vix saltem praecipiendum videtur,
21 7, 1, 47 | proditionis cum advocato exulet". Vix videtur posse fieri ut poena
22 7, 3, 3 | Quamquam autem dissentire vix audeo a Cicerone, qui multos
23 8, 3, 31 | derivando paulum aliquid ausi vix in hoc satis recipiuntur.
24 8, 4, 23 | Quid? cum vix loricam duo "multiplicem
25 8, 6, 31 | maximas habita virtutes, nobis vix permittitur. Et sunt plurima
26 8, 6, 32 | antiquis ficta moriantur. Vix illa, quae pepoiemena vocant,
27 8, 6, 70 | Oceanus, medius fidius, vix videtur tot res, tam dissipatas,
28 8, 6, 73 | sunt genera minuendi: ~"vix ossibus haerent".~Et quod
29 9, 3, 72 | inmoriturum dixerat, deinde vix paucis diebus insumptis
30 10, 1, 40 | paucos enim vel potius vix ullum ex iis qui vetustatem
31 10, 1, 100 | vix levem consequimur umbram,
32 10, 1, 111 | interim haec omnia, quae vix singula quisquam intentissima
33 10, 2, 26 | difficultate unum intuentis vix aliqua pars sequitur; ideoque
34 10, 7, 1 | ad alia opera convertet. Vix enim bonae fidei viro convenit
35 10, 7, 9 | vix tamen aut natura aut ratio
36 11, 1, 28 | auctoritate: quae tamen vix in ullo tanta fuerint ut
37 11, 2, 13 | Nam vix eo ultra limen egresso triclinium
38 11, 3, 85 | esset actio ac debilis, vix dici potest quot motus habeant,
39 11, 3, 151 | securae, grandes pusillae, ut vix umquam ita sollicitari partibus
40 11, 3, 155 | animos: somnum isto loco vix tenebamus." Fiducia igitur
41 12, 1, 20 | fastigio eloquentiae fateor, ac vix quid adici potuerit invenio,
42 12, 7, 4 | alter nisi creditur fuisse vix scio cui reliquerit huius
43 12, 10, 27 | circa rationem eloquendi vix habere imitationis locum.
44 12, 10, 76 | mentitum colorem et quadam vix enarrabili foeditate pallescant.
|