Lib. Cap. Par.
1 1, 1, 35 | elementa consequi rem postea proprium tempus desideraturam. Et
2 1, 4, 12 | discat puer quid in litteris proprium, quid commune, quae cum
3 1, 5, 3 | Licet enim dicamus aliquod proprium, speciosum, sublime, nihil
4 1, 10, 27 | orator? Quid tam musices proprium? Sed ne haec quidem praesumenda
5 1, 10, 49 | illud utique iam proprium ad efficiendum quod intendimus,
6 2, 4, 28 | nova semper est facies, proprium invenire, quo modo propositis
7 2, 5, 5 | eloquentiae pollicetur maxime proprium est, eo quidem validius
8 2, 5, 9 | ratione eloquendi, quod verbum proprium ornatum sublime, ubi amplificatio
9 3, 6, 89 | dixi, habent aliquid velut proprium, videntur demonstranda discentibus,
10 3, 7, 1 | ab ostentatione ducitur proprium est. ~2.
11 3, 7, 6 | pensa orator excuset. Sed proprium laudis est res amplificare
12 3, 8, 55 | eius, quod est iudicialium proprium, ~56.
13 3, 9, 3 | loco dicturus? Quod est proprium partitionis. Quam ergo ridiculum
14 4, 2, 62 | virtus. Quare non magis proprium narrationis est magnifice
15 4, 3, 14 | cur hoc nomen ita demum proprium putent si aliquid in digressu
16 5, praef, 2 | orandi summoverent, hoc tamen proprium atque praecipuum crederent
17 5, 8, 6 | iudicii de quo cognoscitur proprium. Probationum praeterea omnium
18 6, praef, 16| est, quod in nullum iam proprium usum perseveramus, sed omnis
19 6, 1, 46 | etiam discutere epilogi est proprium, cum oratione continua,
20 6, 2, 5 | contemplatione abducenda mens, ibi proprium oratoris opus est. Hoc non
21 6, 3, 17 | in verbis et sono et usu proprium quendam gustum urbis et
22 6, 3, 22 | Proprium autem materiae de qua nunc
23 6, 3, 103 | appellatione, etiam si nomen proprium non adiceretur, Romam tamen
24 6, 3, 107 | atticismos ille reddens Athenarum proprium saporem. ~108.
25 7, 1, 22 | Commune: "tyrannum occidit", proprium: "+tamen+ tyrannum occidit", "
26 7, 3, 1 | nam et homo mortale erat), proprium hinniens. Haec adhibetur
27 7, 3, 5 | cum alio est desinet esse proprium]. Hic reus falsam dicit
28 7, 4, 14 | lege controversiae illud proprium habent, quod a parte accusantis
29 8, proem, 13| oporteat, ornate autem dicere proprium esse eloquentis. ~14.
30 8, proem, 24| dicere. Quid quod nihil iam proprium placet dum parum creditur
31 8, 2, 4 | tamen quidquid non erit proprium protinus et inproprii vitio
32 8, 2, 7 | Secundo modo dicitur proprium inter plura quae sunt eiusdem
33 8, 3, 20 | epitheton "exiguus" aptum et proprium effecit ne plus exspectaremus,
34 8, 3, 72 | compositae, quod est huius loci proprium: ~"inde lupi ceu~raptores
35 8, 5, 6 | tralatione a communi ad proprium. Nam cum sit rectum "nocere
36 8, 6, 5 | verbum ex eo loco in quo proprium est in eum in quo aut proprium
37 8, 6, 5 | proprium est in eum in quo aut proprium deest aut tralatum proprio
38 8, 6, 6 | aut "asperum": non enim proprium erat quod daremus his adfectibus
39 8, 6, 7 | quam his arcessitis magis proprium erit. Illa ad ornatum, "
40 8, 6, 58 | in species, nihil habet proprium, ut arbor pinus et olea
41 8, 6, 58 | allegoria vero habet aliquid proprium. Quod quo modo fieri potest
42 10, 1, 96 | Romanis celebratus est ut proprium opus, +quibusdam interpositus+:
43 11, 1, 47 | ac suam quidque formam et proprium quendam modum eloquentiae
44 12, 3, 7 | commune prudentium est aut proprium oratoris, aequitas optimo
|