Lib.  Cap. Par.

 1     1,  proem, 4 |        quod proximum vero, nullam ingenii sperantes gratiam circa
 2     1,  proem, 6 |        prima aetas manifestum iam ingenii lumen ostendit, non inutiles
 3     1,  proem, 12|        dubitabitur, ubicumque vis ingenii et copia dicendi postulatur,
 4     1,  proem, 20|           pervenire natura humani ingenii prohibet. Quod si non contingat,
 5     1,  proem, 24|        generosius, et omnem sucum ingenii bibunt et ossa detegunt,
 6     1,  proem, 27|          ita desunt ut bona etiam ingenii studiique corrumpant: sicut
 7     1,    1, 1   |      laborem ac tempora tarditate ingenii perdere. Nam contra plures
 8     1,    2, 23  |    ordinem dicendi secundum vires ingenii dabant, et ita superiore
 9     1,    3, 1   |     primis naturamque perspiciet. Ingenii signum in parvis praecipuum
10     1,   12, 2   | perspiciunt quantum natura humani ingenii valeat, quae ita est agilis
11     2,    5, 23  |       adsumatur solida ac virilis ingenii vis deterso rudis saeculi
12     2,   11, 2   |       Porro hi, quia et beneficio ingenii praestantes sunt habiti
13     3,    1, 3   |     aliquid nitoris, non iactandi ingenii gratia (namque in id eligi
14     4,  praef, 5 |    exspectationis adiecit, tantum ingenii adspiret dexterque ac volens
15     4,    1, 54  |         natum et facilitate famam ingenii auget et facie simplicis
16     6,  praef, 7 |     iucunditatis in sermone, quos ingenii igniculos, quam substantiam
17     6,  praef, 10|        illo vidisse virtutes, non ingenii modo ad percipiendas disciplinas,
18     6,    1, 44  |      monendum, ne qui nisi summis ingenii viribus ad movendas lacrimas
19     7,   10, 10  |            quae sui cuiusque sunt ingenii, non dabit. Quare plurima
20     8,    5, 22  |      risum habent, inventae facie ingenii blandiuntur. De eo qui naufragus
21    10,    1, 31  |          memoriam posteritatis et ingenii famam componitur: ideoque
22    10,    1, 44  |           putant, quosdam elatior ingenii vis et magis concitata et
23    10,    1, 50  |        totius operis nonne humani ingenii modum excedit? - ut magni
24    10,    1, 80  |       eloquentiam dicitur, multum ingenii habuisse et facundiae fateor,
25    10,    1, 88  |          Ovidius et nimium amator ingenii sui, laudandus tamen partibus. ~
26    10,    1, 102 |      nobis auditus est, clari vir ingenii et sententiis creber, sed
27    10,    1, 109 |       virtutes extulit inmortalis ingenii beatissima ubertas. Non
28    10,    1, 115 |                            Multum ingenii in Caelio et praecipue in
29    10,    1, 117 |                            Nam et ingenii plurimum est in eo et acerbitas
30    10,    2, 4   |      sufficit, vel quia pigri est ingenii contentum esse iis quae
31    10,    5, 16  |      articulus et ipse ille mucro ingenii cotidiana pugna retundatur. ~
32    11,    1, 25  |           in hac mea mediocritate ingenii quid despicere possit Antonius": ~
33    11,    1, 50  |      aucupantem et anxium de fama ingenii et cui esse diserto vacet? ~
34    11,    1, 73  |          sic faciendi * non se de ingenii fama sed de fide esse sollicitum. ~
35    12,    1, 9   |           modo fieri potest, idem ingenii studii doctrinae pessimo
36    12,    1, 25  |       vulgo vocant, sed virum cum ingenii natura praestantem, tum
37    12,    1, 32  |                  Ad quod si vires ingenii non suffecerint, tamen ad
38    12,    5, 2   |           in causa fuisse ut bona ingenii studiique in lucem non prolata
39    12,    8, 3   |                  partim iactantia ingenii, ut res cito accepisse videantur,
40    12,    9, 8   |          fictis, modo sit materia ingenii mereaturque clamorem dum
41    12,   10, 10  |    horridiora, alioqui magnam iam ingenii vim prae se ferentia. Hinc
42    12,   10, 13  |           quam nimiis floribus et ingenii adfluentia potuit. Falsum
43    12,   11, 10  | renuntient sibi quanta sit humani ingenii vis, quam potens efficiendi