Lib.  Cap. Par.

 1     1,  proem, 22|        debeat esse finis, quae post finem studia, quantum nostra valebit
 2     2,   12, 12  |         dicendi, quia honestissimum finem putabamus desinere dum desideraremur,
 3     2,   15, 4   |       infamantium oratoris officia, finem artis temere comprendit
 4     2,   15, 6   |         sine dubio ipse non probat, finem facit persuadere. Verum
 5     2,   15, 10  |           dicendo persuadendi. Quem finem Gorgias in eodem de quo
 6     2,   15, 10  |             Aristotelis: in quo est finem esse rhetorices: "ducere
 7     2,   15, 14  |                     Hermagorae, qui finem eius esse ait persuasibiliter
 8     2,   15, 14  |          tantum verbis explicant ac finem esse demonstrant dicere
 9     2,   15, 22  |       Itemque Cornelius Celsus, qui finem rhetorices ait "dicere persuasibiliter
10     2,   15, 38  |   manifestum est illud quoque, quem finem vel quid summum et ultimum
11     2,   16, 11  |          dicendi scientia, quem nos finem sequimur, ut sit orator
12     2,   17, 22  |            etiam omnes artes habere finem aliquem propositum ad quem
13     2,   17, 22  |           Mentiuntur: nos enim esse finem iam ostendimus et quis esset
14     2,   17, 23  |         fortasse sit qui persuadere finem putaverunt: noster orator
15     2,   17, 26  |             artes scire quando sint finem consecutae, rhetoricen nescire:
16     2,   17, 34  |         apud eos qui in persuadendo finem putant, aut si quis, ut
17     2,   17, 41  | consentientibus et coexercitatis ad finem utilem vitae, iam ostendimus
18     2,   18, 2   |            subicitur consummmatione finem accipiunt, quam poetiken
19     2,   18, 3   |         medicus qui curandi fecerit finem. ~4.
20     3,    7, 17  |                         Tempus quod finem hominis insequitur non semper
21     4,    3, 5   |              ut, si expositio circa finem atrox fuerit, prosequamur
22     4,    4, 2   |              utique si narratio ibi finem habet ubi initium quaestio,
23     4,    4, 9   |        velut quodam tactu excitatus finem esse, narrationis et initium
24     8,    3, 11  |           ad victoriam sed ad solum finem laudis et gloriae tendat. ~
25     9,    2, 57  |       praecisa velut ante legitimum finem oratio, ut illud: "nimis
26     9,    3, 76  |            sententiarum vel plurium finem: "non modo ad salutem eius
27     9,    3, 77  |             dicitur. Sed neque quod finem habet similem, utique in
28     9,    3, 77  |              utique in eundem venit finem homoioptoton, quia homoioptoton
29     9,    3, 98  |           auctores qui nullum prope finem fecerunt exquirendis nominibus
30     9,    4, 55  |             rhythmi, ut dixi, neque finem habent certum nec ullam
31     9,    4, 55  |             latione ac positione ad finem usque decurrunt: oratio
32     9,    4, 61  |             sensus omnis habet suum finem, poscitque naturale intervallum
33     9,    4, 102 |      spondio bene praeponitur, quia finem versus damnamus in fine
34     9,    4, 146 |       summus liber. Compositio (nam finem imponere egresso destinatum
35    10,    4, 3   |      necesse est, et ipsa emendatio finem habet. sunt enim qui ad
36    10,    7, 6   |          Postremo habebunt modum et finem, qui esse citra divisionem
37    10,    7, 10  |            ut, donec perveniamus ad finem, non minus prospectu procedamus
38    11,    1, 11  |        persuadendi sed bene dicendi finem in oratore servandum, cum
39    11,    3, 110 |             C. Caesar" habet per se finem quendam suum, quia sequitur
40    12,  proem, 2 |          premat, tamen prospicienti finem mihi constitutum est vel
41    12,    1, 15  |           in re publica consilia et finem vitae clarum legam, nec
42    12,    9, 6   |             laudetur quam patronus. Finem tamen hunc praestabit orator,
43    12,   11, 1   |         denique officio boni civis, finem quoque dignum et optimo