Lib.  Cap. Par.

 1     1,    6, 18  |         centum milia nummum" et "fidem deum" ostendant duplices
 2     1,    8, 10  |       qui veterum poemata vel ad fidem causarum vel ad ornamentum
 3     2,   10, 5   |         ergo? numquam haec supra fidem et poetica, ut vere dixerim,
 4     2,   17, 15  |  detraxit sibi inscriptione ipsa fidem, qua rhetorices accusationem
 5     3,    8, 17  |         transtulerit, ut servent fidem Samnites si Romani arma
 6     3,    8, 31  |         sive hostis non servarit fidem, sive Caesar vicerit, quod
 7     3,    8, 51  |      indoctis servasse veritatis fidem. Enimvero praecipue declamatoribus
 8     4,    1, 7   |        adferre, sed paene testis fidem. Quare in primis existimetur
 9     4,    1, 54  |    sumptique ex proximo sermonis fidem quoque adquirit, adeo ut,
10     4,    2, 93  |         est habiturus in negando fidem. ~94.
11     4,    2, 107 |       celeritatem plurimum et ad fidem confert? Quae ne fecisse
12     4,    2, 119 |    iucunda sunt, et voluptate ad fidem ducitur. ~120.
13     4,    2, 125 |      praeteribo, quantam adferat fidem expositioni narrantis auctoritas,
14     4,    5, 13  |       utentibus in neutro haberi fidem. Quod sane in parte verum
15     5,    7, 4   |      altera ad detrahendam illis fidem omnia per quae fieri soleant
16     5,    7, 16  |         omnia respondendo testis fidem suam minuat, sed in tantum
17     5,    7, 32  |        se tantum dictis detrahat fidem, sed ceteris quoque qui
18     5,    8, 1   |    constatque rebus ad faciendam fidem adpositis, plerumque aut
19     5,   10, 8   |     ratio per ea quae certa sunt fidem dubiis adferens: quae natura
20     5,   10, 8   |   propria interpretatione dicere fidem possumus, apertius tamen
21     5,   10, 10  |             probationem indicium fidem adgressionem eiusdem rei
22     5,   10, 27  |     aliaque his similia adferunt fidem frequenter aut detrahunt,
23     6,    2, 18  |    quibus ex sua bonitate faciet fidem. Nam qui dum dicit malus
24     6,    5, 9   |    premebat auctoritas, abstulit fidem? an quod iudicii corrupti
25     7,    2, 11  |      infamia, minus tamen hoc ad fidem valeat quam si audacem petulantem
26     7,    2, 21  |          aut adfert aut detrahit fidem: multo scilicet magis res
27     7,    4, 14  |   calculis cognosci oporteat, an fidem praestare debeat tantum,
28     8,  proem, 23|       nec gratiam consecuntur et fidem amittunt, praeter id quod
29     8,    3, 75  |    utilia tantum ad conciliandum fidem: "ut terram cultu, sic animum
30     8,    6, 73  |        est omnis hyperbole ultra fidem, non tamen esse debet ultra
31     9,    2, 19  |                   Adfert aliquam fidem veritatis et dubitatio,
32     9,    2, 53  |      desideret. Interim hoc ipso fidem detrahimus illis, quod sint
33     9,    2, 97  |         sed testium. Nec meretur fidem qui sententiolae gratia
34     9,    3, 101 |      verborum deroget adfectibus fidem, et ubicumque ars ostentatur,
35     9,    4, 17  | inadfectati coloris, perdidisset fidem quoque. Nam scribebat aliis,
36     9,    4, 143 |          magis perdit +atque+ et fidem et adfectus motusque omnis
37    10,    1, 32  |         speciem expositionis sed fidem quaerit. ~33.
38    10,    1, 111 |       testis aut iudicis adferat fidem, cum interim haec omnia,
39    10,    6, 4   |      atque edidicerit in dicendo fidem servent. Cicero certe Graecorum
40    11,    1, 89  |     detracturus Graecis testibus fidem doctrinam his concedit ac
41    12,    2, 29  |         fortitudinem, iustitiam, fidem, continentiam, frugalitatem,
42    12,    8, 12  |          sunt, aut nimia sunt et fidem hoc ipso detractura, quod
43    12,   10, 25  |    reddat (quia hanc eius terrae fidem Menander eludit). ~26.