Lib.  Cap. Par.

 1     1,    2, 11 |         fatigetur, cum praesertim multo plus secreti temporis studia
 2     1,    2, 24 |        palma, ducere vero classem multo pulcherrimum. Nec de hoc
 3     1,   10, 43 |          spatium extremitatis sed multo amplius clusae quattuor
 4     2,    3, 8  |        intellegendum et lucidiora multo quae a doctissimo quoque
 5     2,    5, 6  |           cum facilius, tum etiam multo videtur magis utile facto
 6     2,    7, 2  |           ea cura voluminum locos multo magis suadeam. ~3.
 7     2,   10, 1  |    omnibus novissime inventa, ita multo est utilissima. ~2.
 8     2,   12, 9  |       ipsi vocant, manu emugiunt, multo discursu anhelitu, iactatione
 9     2,   13, 15 |         technicorum tutos putent. Multo labore, adsiduo studio,
10     2,   20, 4  |     dissimillimas volunt, aetatem multo studio ac labore consumunt.
11     3,    6, 28 |           dicam; erunt enim plura multo quam quae his elementis
12     3,   11, 23 |      brevior et vel ideo lucidior multo via neque discentem per
13     4,    1, 7  |          exempli. Quod sine dubio multo magis ipsis litigatoribus
14     4,    1, 67 |                          nam erat multo futura languidior si esset
15     4,    1, 79 |          principiis enim cognitis multo facilius extrema intellegetis."
16     5,    7, 13 | necessarium est praecavere, (tum) multo magis in iis qui se dicturos
17     6,    2, 1  |   potentissimum, tum supra dictis multo difficilius, movendi iudicum
18     6,    2, 23 |    iniuriam nostram ut etiam quae multo minora sunt intoleranda
19     7,    2, 21 |        adfert aut detrahit fidem: multo scilicet magis res prout
20     7,    3, 4  |      vitamque pervenit, sed etiam multo maior ea quae periculo mortis
21     9,    2, 22 |     iudicum animos, subiecit quod multo esset improbius. Hoc Celsus
22     9,    2, 32 |           mea, quae mihi vita mea multo est carior, si cuncta Italia,
23     9,    2, 68 |          aliam huic similem verum multo ad agendum difficiliorem,
24     9,    2, 69 |           placuit"; aut, quod est multo ineptius, compositionibus
25     9,    2, 76 |          gratia placent, cum sint multo faciliores. ~77.
26     9,    3, 10 |      virtutis est vitium fugere", multo tamen hoc utroque excitatius.
27     9,    4, 26 |              Verbo sensum cludere multo, si compositio patiatur,
28     9,    4, 60 |        vero pedum in oratione est multo quam in versu difficilior:
29     9,    4, 72 |          Versum in oratione fieri multo foedissimum est totum, sed
30    10,    1, 2  |     fuerit umquam eloquentia nisi multo stilo vires acceperit, et
31    10,    1, 41 |                               Nec multo aliud de novis sentio: quotus
32    10,    1, 74 |          imitator Thucydidi et ut multo infirmior, ita aliquatenus
33    10,    1, 120|            id est autem, ut esset multo magis pugnax et saepius
34    10,    6, 3  |               Nam primum facienda multo stilo forma est quae nos
35    10,    7, 7  |       praeceptum est, comparemus, multo ac fideli stilo sic formetur
36    11,    2, 48 |      silentium indicat, tutiusque multo comprehensis animo rebus
37    11,    3, 60 |        initio venit? Ostendam non multo post ubi et quatenus recipiendus
38    11,    3, 136|           est non agere potiusque multo quam et operis et hominum
39    12,   10, 29 |         ut in hoc ipso "frangit", multo fit horridior; Aeolicae
40    12,   10, 37 |        accessus, ego aliquid, non multo tamen, altius in quo mea
41    12,   10, 52 |      etiam eius qui est strictior multo, Demosthenis. Neque enim