Lib.  Cap. Par.

 1     1,    5, 70 |      succedit: nec id fieri natura puto, sed alienis favemus, ideoque
 2     1,    7, 10 |           in nullis verbis utendum puto nisi quae significat etiam
 3     1,    9, 6  |         non eloquentiae tractandas puto. Cetera maioris operis ac
 4     1,   10, 31 |         apertius tamen profitendum puto non hanc a me praecipi quae
 5     1,   11, 15 |        illos quidem reprehendendos puto qui paulum etiam palaestricis
 6     1,   12, 15 |            discenda oratori futuro puto eminuit Plato? Qui non contentus
 7     2,    5, 21 |       genera maxime cavenda pueris puto: unum, ne quis eos antiquitatis
 8     2,   13, 14 |           Carthagine tacere satius puto quam parum dicere"? Propter
 9     2,   20, 2  |           quae atechnia nominatur, puto (multos enim video sine
10     3,    6, 1  |         quot et qui sint intuendum puto. Quamquam id nonnulli ad
11     3,    6, 4  |           sensisse, parum elocutos puto. ~5.
12     3,    6, 74 |          num statum habet? Non, ut puto. "Honorandus sum quia tyrannum
13     3,    7, 28 |         qualitate maxime contineri puto, quamquam tres status omnes
14     3,    8, 28 |          neminem adeo solutum luxu puto ut nihil in causa suadendi
15     4,    1, 12 |            tum pertinere ad causam puto quidquid ad dicentem pertinet,
16     4,    2, 9  |      aliquando non narrandi causas puto, sic ab illis dissentio
17     4,    2, 116|        gratia et venere exornandam puto. Sed plurimum refert quae
18     6,    3, 7  |            ab ullo satis explicari puto, licet multi temptaverint,
19     6,    3, 20 |           elegantiae appellationem puto. Ideoque in epistulis Cicero
20     6,    3, 78 |            qui conviciati sint, et puto Stoicos fuisse". Repercutiendi
21     9,    2, 83 |      causis agendis frequenter non puto intuendum quid litigator
22     9,    2, 86 |           universum neque oratoris puto esse umquam praevaricari,
23     9,    3, 39 |          Cicerone "dissupata" dici puto: ~"hic segetes, illic veniunt
24     9,    3, 89 |    permissio, contrarium (hoc enim puto quod dicitur enantiotes),
25     9,    3, 96 |  exclamatio quam sententiae potius puto (adfectus enim est); [et]
26     9,    4, 16 |         quantum adhuc profecerant, puto. Neque enim mihi quamlibet
27     9,    4, 111|          hoc quoque meliores alios puto. ~111.
28    10,    1, 71 |      conlaturum eum declamatoribus puto, quoniam his necesse est
29    10,    1, 80 |       virtutes, sed has praecipuas puto, nec ceteros parum fuisse
30    10,    3, 10 |   calumniandi se poenam alligandos puto. ~11.
31    10,    7, 19 |            non ipsum tam probabile puto (neque enim habet aut usum
32    10,    7, 32 |         autem ne scribendum quidem puto quod non simus memoria persecuturi:
33    11,    3, 27 |      neminem qui sit mentis compos puto. ~28.
34    11,    3, 104| demonstrare aliquid receptum magis puto quam oratori decorum. ~105.
35    12,    2, 4  |      labris degustarit dubitaturum puto. Ad illud sequens praevertar,
36    12,    9, 8  |       dicitur. Quod ego adeo longe puto ab oratore perfecto ut eum
37    12,   10, 45 |          ipsos oratorem alligandum puto. Atque id fecisse M. tullium