Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 2  |       indociles non magis secundum naturam hominis eduntur quam prodigiosa
 2     1,    1, 2  |         aetate, manifestum est non naturam defecisse sed curam. "Praestat
 3     1,    2, 30 |        transformari quodam modo ad naturam eorum de quibus loquitur
 4     1,    6, 10 |             paciscor", cum haberet naturam patiendi, faceret tempore
 5     1,    7, 16 |           i tam longae quam brevis naturam habet, tum incommodum aliquando;
 6     1,   11, 6  |         conveniat, simplicem vocis naturam pleniore quodam sono circumliniri,
 7     2,    4, 17 |          adsuescat, huius sibi rei naturam faciat. Ille demum in id
 8     2,    4, 21 |    virtutum vitiorumque non tantum naturam sed etiam modum tractat.
 9     2,    5, 11 |           sermo rectus et secundum naturam enuntiatus nihil habere
10     2,    8, 10 |                   Neque ego contra naturam pugno: non enim deserendum
11     2,   17, 32 |        quoniam hoc quoque in rerum naturam cadit, ut duos sapientes
12     4,    1, 63 |            esse hoc magis secundum naturam confitendum est, ut eos
13     4,    5, 3  |         partitionis? Sequitur enim naturam ducem adeo ut memoriae id
14     6,    2, 9  |                      Sed ipsam rei naturam spectanti mihi non tam mores
15     7,  proem, 3|    videntur errare qui ipsam rerum naturam stare ordine putant, quo
16     7,    1, 31 | inprudentem fugerint, si, ut dixi, naturam sequi ducem velit. ~32.
17     7,    1, 37 |                             At qui naturam sequetur, illa cogitabit
18     7,    2, 12 |     condicio praeponderet secundum naturam videtur incipere a persona.
19     7,    9, 15 |        aliquando uter sit secundum naturam magis sermo, semper utrum
20     8,    3, 45 |       continuata cum insequente in naturam eius corrumpitur. ~46.
21     8,    3, 71 |        virtutis facillima est via: naturam intueamur, hanc sequamur.
22     9,    4, 19 |             nisi cum aliquid supra naturam suam tractant, ut de philosophia,
23     9,    4, 135|      citata pedibus quoque ad hanc naturam commodatis utentur, non +
24    10,    2, 20 |          formator; difficilius est naturam suam fingere. ~21.
25    10,    2, 21 |        plenissima, in eo tamen cui naturam obstare viderit laborabit.
26    11,    1, 70 |           tractavit Catonem! cuius naturam summe admiratus non ipsius
27    11,    2, 5  |                     Magis admirari naturam subit, tot res vetustas
28    11,    2, 9  |          aliquam iuvarique ratione naturam, cum idem [indocti] facere
29    11,    3, 69 |           primo rectum et secundum naturam: nam et deiecto humilitas
30    11,    3, 160|           capillos a fronte contra naturam retro agere, ut sit horror
31    11,    3, 169|     dederunt, super modum ac paene naturam vocis humanae acerba: "quin
32    12,   10, 42 |            quemque maxime secundum naturam dixisse contendunt: mox
33    12,   10, 43 |       aliam quandam videtur habere naturam sermo vulgaris, aliam viri
34    12,   10, 44 |        dicendo, hoc magis secundum naturam eloquentiae dicit. ~45.
35    12,   10, 55 |            omnia. Quaedam secundum naturam iudicantium dicta sunt:
36    12,   11, 13 |            esse oportebat secundum naturam quam contra eam vivere.
37    12,   11, 25 |          studiorum capere id rerum naturam, nec quidquid non est factum