Lib.  Cap. Par.

 1     1,    6, 29|             ut cum M. Caelius se esse hominem frugi vult probare, non
 2     1,    6, 34|           quia minime dives? Etiamne "hominem" appellari quia sit humo
 3     1,    7, 3 |          malus" arborem significet an hominem non bonum apice distinguitur, "
 4     2,   16, 12|      fabricatorque mundi, nullo magis hominem separavit a ceteris, quae
 5     2,   20, 9 |           impetus, in equo velocitas, hominem porro ratione atque oratione
 6     3,    6, 13|   propositionem suam confirmet ut, si hominem occisum reus negat, status
 7     3,    6, 17|           enim accusatoris intentio: "hominem occidisti"; si negat reus,
 8     3,    6, 73|              Hoc apertius: "occidisti hominem:" "non occidi": quaestio
 9     3,    6, 74|              Ubi ergo? "Puniendus es, hominem occidisti": "non occidi":
10     3,    6, 78|            genere ponerent hoc modo: "hominem occidi iussus ab imperatore": "
11     3,    7, 10|              quod est insecutum. Ante hominem patria ac parentes maioresque
12     4,    1, 10|          superbi maledici in quemquam hominem ordinemve videamur, praecipueque
13     4,    2, 12|                            Non occidi hominem": nulla narratio est; convenit:
14     4,    2, 25|              Clodius si reum qui a se hominem occisum fateretur defendi
15     5,    6, 5 |           possit queri possit. Itaque hominem quidem malum occupaturum
16     5,    9, 6 |      retrorsum idem valent, ut vivere hominem qui spirat et spirare qui
17     6,    1, 48|           accusatore prolatus, quo is hominem probabat occisum, subito
18     6,    2, 31|                                   Ad] Hominem occisum queror: non omnia
19     6,    3, 58|              seu P. Blessius+ Iulium, hominem nigrum et macrum et pandum, "
20     6,    3, 96|       conditur, ut Cicero in Lartium, hominem callidum et versutum, cum
21     7,    1, 4 |               Id tale est: "occidisti hominem", "occidi". Convenit, transeo.
22     7,    1, 25|            poteram, plura amoliebar. "Hominem occisum esse constat, non
23     7,    2, 6 |                Sed cum dicimus "proba hominem occisum", accusatoris tantum
24     7,    2, 8 |           sint huius modi iudicia, ut hominem occisum esse manifestum
25     7,    4, 6 |                Interdum ergo culpa in hominem relegatur, ut si TI. Gracchus
26     8,    1, 2 |             Attica anus Theophrastum, hominem alioqui disertissimum, adnotata
27     8,    2, 16|              si quis dicat visum a se hominem librum scribentem. Nam etiam
28     8,    3, 35|              ad Appium Pulchrum: "te, hominem non solum sapientem verum
29     8,    3, 48|           parricidam "nequam" dixeris hominem nec deditum forte meretrici "
30     8,    5, 17|          haberet annos duodeviginti: "hominem divinum, qui sibi indulsit". ~
31     8,    6, 6 |                necessitate nos "durum hominem" aut "asperum": non enim
32     8,    6, 9 |             est cum dico fecisse quid hominem "ut leonem", tralatio cum
33     8,    6, 25|       possessore quod possidetur, ut "hominem devorari", cuius patrimonium
34     8,    6, 47|           miror, hoc queror, quemquam hominem ita pessumdare alterum velle
35     9,    2, 12| frequentissimum: "quaero an occideris hominem", respondetur "latronem": "
36    12,    1, 37|                                Nam si hominem occidere saepe virtus, liberos
37    12,    8, 8 |     expositione potuerunt, praesertim hominem, quod saepe evenit, imperitum,