Lib. Cap. Par.
1 1, 6, 17 | audacter", licet omnes oratores aliud sequantur, et "emicavit",
2 2, 15, 1 | malos quoque viros posse oratores dici putant, alii, quorum
3 2, 17, 2 | eloquentiam dicat. Quod non oratores tantum vindicarunt, ut studiis
4 2, 17, 8 | agendi tum etiam loquendi, et oratores plures, et omne in tribus
5 2, 17, 11 | et tum non tamquam oratores loquebantur, necesse est
6 2, 17, 12 | et Aeschinen hypocriten oratores fuisse. Falso: nam neque
7 3, 4, 4 | in his fere versari tum oratores videbant; ~5.
8 4, 1, 2 | prohoemium cognominaverunt, oratores quoque ea quae prius quam
9 4, 1, 35 | quod huius rei possit apud oratores reperiri melius exemplum
10 6, 1, 47 | clarissimos sui temporis oratores fuit, qui pueris in epilogum
11 6, 3, 1 | difficultas vel duo maximi oratores, alter Graecae, alter Latinae
12 7, 3, 4 | varioque tractatu, ut omnes oratores plerumque fecerunt: rarissime
13 8, proem, 13| partem operis, ut inter omnis oratores convenit, difficillimam.
14 8, 2, 15 | Etiam interiectione, qua et oratores et historici frequenter
15 8, 3, 79 | potuerint: sic nos videmus, qui oratores evadere non potuerint, eos
16 8, 5, 1 | vocaverunt. Id cum est apud oratores frequentissimum, tum etiam
17 8, 6, 20 | populo" inquit "imposuimus et oratores visi sumus", cum de se tantum
18 8, 6, 52 | spatium non amplius ulnas"?~et oratores nonnumquam, ut Caelius "
19 8, 6, 55 | non haberet". Et contra: "oratores visi sumus et populo imposuimus". ~
20 8, 6, 60 | gratissima serpit", ~et apud oratores non rarus, semper tamen
21 8, 6, 65 | vulgo "mecum", "secum", apud oratores et historicos "quibus de
22 9, 3, 44 | crescit in horas", ~sed ne oratores quidem raro: "hic tamen
23 9, 4, 26 | summos Graecos Latinosque oratores frequentissime. Sine dubio
24 10, 1, 45 | convenire intendentibus ut oratores fiant existimem, persequor. ~
25 10, 1, 65 | similior sit oratoribus aut ad oratores faciendos aptior. ~66.
26 10, 1, 105 | Oratores vero vel praecipue Latinam
27 10, 2, 21 | historicos, in illis operibus oratores aut declamatores imitandos
28 10, 5, 2 | in Latinum veteres nostri oratores optimum iudicabant. Id se
29 10, 7, 14 | cum id evenisset veteres oratores, ut Cicero dicit, aiebant,
30 11, 1, 4 | Crassus, cum apud summos oratores hominesque eruditissimos
31 11, 3, 11 | fruantur, qui hominibus ut sint oratores satis putant nasci: nostro
32 12, 1, 18 | virtus, sic quaerentibus an oratores fuerint respondebo quo modo
33 12, 3, 9 | qui sua quoque confessione oratores esse non possunt! Verum
34 12, 5, 5 | famam ingeni faciant. Habuit oratores aetas nostra copiosiores,
35 12, 10, 54 | Aut eos praestantissimos oratores alia re quam scriptis cognoscimus?
36 12, 11, 22 | quae ad philosophos atque oratores pertinent scientia complecteretur,
|