Lib. Cap. Par.
1 1, 1, 27 | extra praescriptum egredi poterit) et celerius ac saepius
2 1, 1, 31 | uva cogitandi saltem mora poterit. tunc ipsis syllabis verba
3 2, 1, 7 | optime finiri credo: cum poterit. Sed hoc ipsum ex superiore
4 2, 3, 6 | leviores morbos curare non poterit praestantissimus medicus. ~
5 2, 4, 17 | quaerimus aut ei proximum poterit evadere qui ante discet
6 2, 8, 13 | possit: in id maxime quod poterit incumbet. ~14.
7 2, 17, 27 | aequitatem perduci iudex non poterit, necessario movebit orator:
8 2, 19, 2 | doctrina nulla esse sine natura poterit. Sin ex pari coeant, in
9 2, 21, 14 | quidem sententia nemo esse poterit omni laude cumulatus orator
10 3, 7, 24 | facit), quotiens autem fieri poterit, cum materiae utilitate
11 3, 11, 23 | de quibus supra diximus poterit. ~24.
12 4, praef, 5| mihi quoque profecto poterit ignosci si, quod initio
13 4, 1, 7 | amicitiae, maximeque, si fieri poterit, rei publicae aut alicuius
14 4, 1, 76 | iungi initium sequentium poterit. ~77.
15 4, 2, 8 | neque negari neque excusari poterit, sed in sola iuris quaestione
16 4, 2, 104| brevis, nihil quidem tam raro poterit habere rationem quam excursio:
17 5, 7, 26 | quid in eius vitam dici poterit, infamia, criminum destruendus. ~
18 6, 3, 30 | dicet quidem salse quotiens poterit, et dictum potius aliquando
19 7, 1, 35 | quaerentur sententiae, si fieri poterit, praecipites vel obscurae (
20 7, 2, 10 | Quare optimum est, si fieri poterit, ut singula vincantur a
21 7, 2, 11 | ostenderit. Patrono, si fieri poterit, id agendum est ut obiecta
22 7, 2, 11 | Patronus vero, quotiens poterit, instabit huic loco, ut
23 7, 2, 19 | adversarius probare non poterit, desiderabo. Sed in foro
24 7, 3, 4 | quando firme comprehendi poterit brevi complexu verborum
25 7, 4, 12 | tamen facto defendi non poterit, iure nitetur: et quot et
26 7, 6, 4 | nitetur scriptum quotiens poterit infirmare debebit, ita qui
27 9, 1, 27 | quantum efficere oratio poterit, tantum esse videatur: ~
28 9, 4, 48 | pro dactylico poni non poterit anapaestos aut spondius,
29 9, 4, 137| quaeritur, satis odiosa esse non poterit. ~137.
30 10, 1, 50 | epilogus quidem quis umquam poterit illis Priami rogantis Achillem
31 11, 1, 65 | cogente facere credatur: ita poterit uterque laudari. ~66.
32 11, 2, 36 | recte diviserit, numquam poterit in rerum ordine errare: ~
33 11, 3, 12 | certe bene pronuntiare non poterit cui aut in scriptis memoria
34 12, 3, 1 | consiliis publicis privatisve poterit tot rerum quibus praecipue
35 12, 9, 15 | semper quantum plurimum poterit: neque enim hoc solum neglegentis
|