Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 12 |                                 A sermone Graeco puerum incipere malo,
 2     1,    5, 35 |                            non in sermone contendunt, cum, sive "amarae
 3     1,    5, 56 | Praenestinis quoque (nam ut eorum sermone utentem Vettium Lucilius
 4     1,    6, 3  |        magistra, utendumque plane sermone, ut nummo, cui publica forma
 5     1,    6, 16 |        loquebantur, et notatum in sermone quid quoque modo caderet.
 6     1,    9, 2  |        proxime succedunt, narrare sermone puro et nihil se supra modum
 7     2,    7, 4  |         Accedit his et iucunda in sermone bene a quoque dictorum relatio
 8     2,   13, 5  |          longius, ad iudicem omni sermone derecto an aliquando averso
 9     2,   16, 16 |    rationis est; sed, quia carent sermone quae id faciunt, muta atque
10     4,    3, 13 |          abrupto quem inchoaverat sermone devertit actutum. ~14.
11     6,  praef, 7|       vultu, quid iucunditatis in sermone, quos ingenii igniculos,
12     6,    3, 4  |                         Nam et in sermone cotidiano multa et in altercationibus
13     6,    3, 28 |          convictibus et cotidiano sermone lasciva humilibus, hilaria
14     7,    3, 4  |     momenti. Licet enim valeat in sermone tantum ut constrictum vinculis
15     8,    2, 15 |       frequenter utuntur ut medio sermone aliquem inserant sensum,
16     8,    3, 18 |     verbum et velut macula, ita a sermone tenui sublime nitidumque
17     8,    3, 81 |      cuicumque etiam ex cotidiano sermone succurrere. Huic subiacet
18     9,    1, 11 |      schema dicitur, in sensu vel sermone aliqua a vulgari et simplici
19     9,    1, 29 |     orationis non contentione sed sermone tractatur: ~30.
20     9,    3, 43 |       primo refertur, tertium iam sermone, adiectum est enim: "verumtamen
21     9,    3, 60 |   incertum est aut certe longiore sermone explicandum, hic unum verbum
22     9,    4, 19 |            soluta alia, qualis in sermone et epistulis, nisi cum aliquid
23    10,    1, 64 |        Simonides, tenuis alioqui, sermone proprio et iucunditate quadam
24    10,    1, 68 |                      Namque is et sermone (quod ipsum reprehendunt
25    10,    1, 99 |         sententia, Plautino dicat sermone locuturas fuisse si Latine
26    11,    1, 53 |    expositionis quae continget ex sermone puro atque dilucido quaeret,
27    11,    3, 66 |       voluntatem, et in mutis pro sermone sunt, et saltatio frequenter
28    11,    3, 66 |     animorum, et animalium quoque sermone carentium ira, laetitia,
29    11,    3, 110|         Melius illud, cum sint in sermone omni brevia quaedam membra
30    11,    3, 121|         tergere nares, obambulare sermone inperfecto, resistere subito
31    11,    3, 168|          iuravit, nec ille Thebas sermone deflevit. ~169.
32    12,    2, 3  |         numquam eruditiore aliquo sermone tractarit? O quam istud
33    12,   10, 16 |          accidisse, quod paulatim sermone Graeco in proximas Asiae