Lib.  Cap. Par.

 1     1,    4, 4 |   auctoribus sumunt. tum neque citra musicen grammatice potest
 2     1,    5, 64|        Latine quidem sed tamen citra reprehensionem loquetur. ~
 3     1,   10, 33|      debet ab oratore nec dici citra scientiam musices potest,
 4     2,    1, 9 |       communes locos et cetera citra complexum rerum personarumque
 5     2,    4, 22|     loci (de iis loquor quibus citra personas in ipsa vitia moris
 6     2,    4, 36|        pertinent: nam sunt eae citra complexum personarum temporum
 7     2,   15, 29|    facit hanc artem consummari citra iustitiae quoque scientiam
 8     2,   16, 13|      et pasci et tranare aquas citra docentem natura ipsa sciunt, ~
 9     3,    6, 60|   quamquam semina eius quaedam citra nomen ipsum apud Aristotelen
10     3,    8, 20|        dedendine fuerint etiam citra hanc denuntiationem qui
11     3,    8, 21|       tamen locus quaerendi an citra hunc quoque casum penetrandum
12     7,    1, 18|        plura, ex quibus aliqua citra summam quaestionem remitti
13     7,    2, 6 |   cruditas, cum aliqua ex ipsa citra personam quoque argumenta
14     7,    2, 10|     accusant, sive crimen reus citra accusationem in adversarium
15     7,    2, 10|       ratione tractatur in quo citra accusationem quaeritur utrum
16     7,    4, 6 |       Ideoque etiam in hos qui citra scriptum sunt status visa
17     7,    7, 2 |    Similium aliae quibus etiam citra adversam legem contradici
18     7,   10, 3 |   generalem et quae esse etiam citra complexum causae possit:
19     8,    4, 6 |       hoc ipso efficacius, cum citra distinctionem in contextu
20     8,    5, 3 |        universalis, quae etiam citra complexum causae possit
21     8,    5, 34|      victuque accessit aliquis citra reprensionem nitor. Quare,
22     8,    6, 76|   potest, meliusque ultra quam citra stat oratio. Sed de hoc
23    10,    1, 1 | diligentius nobis examinandum [citra] si qualibet earum rerum
24    10,    1, 2 |      stilo vires acceperit, et citra lectionis exemplum labor
25    10,    7, 6 |       modum et finem, qui esse citra divisionem nullus potest,
26    11,    3, 65|     patet, quod pleraque etiam citra verba significat. ~66.
27    11,    3, 75|       maxime animus emanat, ut citra motum quoque et hilaritate
28    12,    2, 1 |        est vir bonus, is autem citra virtutem intellegi non potest,
29    12,    5, 2 |  inprobitatis adrogantiae, ita citra constantiam fiduciam fortitudinem
30    12,    6, 4 |        usus sine doctrina quam citra usum doctrina valeat. ~5.
31    12,   10, 9 |  creditur, in ebore vero longe citra aemulum vel si nihil nisi
32    12,   10, 75|  meliorum, ut lana tincta fuco citra purpuras placet, "at si
33    12,   10, 76| pallescant. Lucent igitur haec citra solem et ut quaedam exigua