Lib. Cap. Par.
1 1, proem, 7 | comparati. Namque alterum sermonem per biduum habitum pueri
2 1, proem, 16| differentia omnibus qui sermonem curae habent debet esse
3 1, 1, 31 | syllabis verba complecti et his sermonem conectere incipiat: ~32.
4 1, 5, 58 | haec divisio mea ad Graecum sermonem praecipue pertinet; nam
5 1, 6, 43 | fuerit paene ridiculum malle sermonem quo locuti sint homines
6 2, 4, 9 | qui nihil supra cotidianum sermonem attollere audeant. Macies
7 2, 14, 4 | his indecora in Latinum sermonem mutatione: denique cum M.
8 2, 15, 28 | quidem conticescit, sed sermonem suscipit Polus et adulatione
9 3, 2, 1 | Nam cui dubium est quin sermonem ab ipsa rerum natura geniti
10 3, 8, 62 | deliberativo genere voluit esse sermonem, secutus in hoc auctoritatem
11 4, 1, 63 | Sermonem a persona iudicis aversum (
12 5, 3, 1 | testimonium vocat, altera sermonem sine ullo certo auctore
13 6, 3, 17 | quidem significari video sermonem praeferentem in verbis et
14 6, 3, 21 | proprie tamen significat sermonem cum risu aliquos incessentem.
15 6, 3, 44 | Albano, tertius in Tiburti sermonem habitum complecteretur,
16 8, 2, 19 | putant: at ego vitiosum sermonem dixerim quem auditor suo
17 8, 6, 19 | reperta est: haec variare sermonem potest, ut ex uno pluris
18 8, 6, 31 | plurima ita posita ab iis qui sermonem primi fecerunt, aptantes
19 8, 6, 64 | Nec aliud potest sermonem facere numerosum quam oportuna
20 9, 3, 1 | mutantur. Itaque, si anticum sermonem nostro comparemus, paene
21 9, 4, 3 | excludant, atque illum horridum sermonem, ut forte fluxerit, modo
22 9, 4, 118 | iudices, hunc per hosce dies sermonem vulgi atque hanc opinionem
23 9, 4, 119 | melius. cur non satis sit "sermonem vulgi fuisse"? Compositio
24 10, 1, 10 | modo possumus, cum omnem sermonem auribus primum accipiamus.
25 10, 1, 82 | adfectatio possit? - ut ipsae sermonem finxisse Gratiae videantur,
26 10, 7, 28 | usquam neglegentem esse sermonem: quidquid loquemur ubicumque
27 11, 3, 1 | actionem Cicero alias "quasi sermonem", alias "eloquentiam quandam
28 11, 3, 25 | clamorem et disputationem et sermonem et flexus habeant, ut simul
29 11, 3, 37 | fato profugus" et continuum sermonem, qui faciebat "Italiam Lavinaque",
30 11, 3, 37 | longius dabimus: interest enim sermonem finiant an sensum. ~38.
31 11, 3, 97 | resolvitur, ut quodam modo sermonem ipsum proferre videatur. ~
32 12, 10, 64 | dulciorem melle profluere sermonem, qua certe delectatione
|