Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 2   |        sed curam. "Praestat tamen ingenio alius alium." ~3.
 2     1,    8, 8   |            quamquam plerique plus ingenio quam arte valuerunt, in
 3     2,    3, 8   |        perspicuitas, et, quo quis ingenio minus valet, hoc se magis
 4     2,    4, 14  |           non permitterem: ita et ingenio gaudebant et iudicio non
 5     2,    5, 11  |        enuntiatus nihil habere ex ingenio videtur; illa vero quae
 6     2,    5, 24  |           indulsimus: ita non tam ingenio illi nos superarunt quam
 7     2,    8, 9   |                        An si quis ingenio corruptus ac tumidus, ut
 8     3,    1, 22  |        confero inventa, ubicumque ingenio non erit locus curae testimonium
 9     4,    2, 88  |         quod est tuendum dicentis ingenio. Id interim ad solam verecundiam
10     4,    5, 2   |        qui plane vel nullo fuerit ingenio vel ad agendum nihil cogitati
11     6,  praef, 15|      mediocrium alioqui in nostro ingenio virium fuit, ut non extinxerit,
12     6,    4, 8   |         Opus est igitur in primis ingenio veloci ac mobili, animo
13     7,    1, 31  | sententias verba figuras colores: ingenio cura exercitatione. Non
14     7,    2, 11  |         humilitas opes, ut cuique ingenio vis est, in diversum trahuntur.
15     7,    4, 11  |      utramque partem plurimum est ingenio loci, nec usquam tantum
16     8,  proem, 25|        intellegendos nos opus sit ingenio. Atqui satis aperte Cicero
17     8,    2, 19  |          dixerim quem auditor suo ingenio intellegit. Quidam, emutatis
18     9,    2, 77  |       gaudet intellegere et favet ingenio suo et alio dicente se laudat. ~
19     9,    2, 90  |     potero". Remissius et pro suo ingenio pater Gallio: "dura, anime,
20    10,    1, 62  |              Stesichorum quam sit ingenio validus materiae quoque
21    10,    1, 81  |       surgit, ut mihi non hominis ingenio sed quodam Delphico videatur
22    10,    1, 98  |         vir praestare potuerit si ingenio suo imperare quam indulgere
23    10,    1, 130 |                    Velles eum suo ingenio dixisse, alieno iudicio:
24    10,    3, 11  |            increduli quidam et de ingenio suo pessime meriti, qui
25    10,    7, 18  |         Nec quisquam tantum fidat ingenio ut id sibi speret incipienti
26    10,    7, 22  |        mobiliore quodam opus erit ingenio, et vis omnis intendenda
27    11,    1, 19  |           sit exiguum", et: "quod ingenio minus possum, subsidium
28    12,    1, 10  | opstinatus ut audeat dicere eodem ingenio studio doctrina praeditum
29    12,    6, 6   |       initio continuare operam et ingenio adhuc alendo callum inducere,
30    12,    8, 1   |           Neque enim quisquam tam ingenio tenui reperietur qui, cum
31    12,   10, 6   |   phantasias vocant Theon Samius, ingenio et gratia, quam in se ipse
32    12,   11, 24  |    Cornelius Celsus, mediocri vir ingenio, non solum de his omnibus