Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 1   |         est querela, paucissimis hominibus vim percipiendi quae tradantur
 2     1,    2, 20  |          se a congressu, qui non hominibus solum sed mutis quoque animalibus
 3     1,   12, 18  |       Dedit enim hoc providentia hominibus munus, ut honesta magis
 4     2,   10, 11  |         modo sed ostentare etiam hominibus in hoc advocatis. ~12.
 5     2,   16, 14  |          circa quae omnia multus hominibus labor est. Rationem igitur
 6     2,   16, 17  |         in quo malimus praestare hominibus quam quo ipsi homines ceteris
 7     3,    7, 7   |       inventa quae utile aliquid hominibus attulerint. ~8.
 8     3,    7, 13  |      extra nos bona sunt quaeque hominibus forte optigerunt non ideo
 9     3,    7, 26  |   munitione sunt. Cives illis ut hominibus liberi sunt decori. ~27.
10     4,    1, 42  |         res sit improba vel quia hominibus parum probetur, aut si facie
11     4,    2, 132 |         ut est consuetudo, de vi hominibus armatis, sine ulla exceptione,
12     5,   10, 17  |         homines quibus rebus aut hominibus vel conciliasset vel alienasset
13     6,  praef, 14|         credendumque doctissimis hominibus, qui unicum adversorum solacium
14     6,    1, 45  |    ludibrio etiam plerumque sunt hominibus quos non permoverunt. Quare
15     6,    3, 57  |          dixerunt. Sed ea non ab hominibus modo petitur, verum etiam
16     7,    9, 2   |   errorem cum pluribus rebus aut hominibus eadem appellatio est (omonymia
17     8,  proem, 20| concessus atque magnificus addit hominibus, ut Graeco versu testatum
18     8,    3, 45  |     deformiter sonat, ut, si cum hominibus notis loqui nos dicimus,
19     8,    3, 45  |         dicimus, nisi hoc ipsum "hominibus" medium sit, in praefanda
20     9,    2, 61  |        Quam multis istum putatis hominibus honestis de digitis anulos
21     9,    3, 67  |     arguitur: "quae lex privatis hominibus esse lex non videbatur". ~
22    10,    1, 112 |            Quare non inmerito ab hominibus aetatis suae regnare in
23    11,    1, 10  |       praeterisset. Et quando ab hominibus sui temporis parum intellegebatur,
24    11,    1, 66  |       quo modo contra nos agi ab hominibus condicionis eiusdem iniquo
25    11,    1, 73  |         inimicissimis antea sibi hominibus et in quos orationes etiam
26    11,    3, 11  |    persuasione sua fruantur, qui hominibus ut sint oratores satis putant
27    12,    1, 12  |   necesse est audiatur. At malis hominibus ex contemptu opinionis et
28    12,    4, 2   | vetustatis fide tuta sunt aut ab hominibus magnis praeceptorum loco
29    12,   10, 9   |           Phidias tamen dis quam hominibus efficiendis melior artifex
30    12,   10, 41  |         specie quae sit concessa hominibus abhorrere. Quid enim, inquiunt,
31    12,   11, 23  |      declinata didicit, ut esset hominibus documento ea quoque percipi
32    12,   11, 29  |        laudem praesentem futuram hominibus contigisse, nisi indignum