Lib.  Cap. Par.

 1     1,    8, 7   |        quae plurimum conferre ad eloquentiam potest, cum per omnis et
 2     1,   11, 13  |         verum ad augendam quoque eloquentiam maxime accommodati erunt. ~
 3     2,    1, 9   |  antiquis hoc fuisse ad augendam eloquentiam genus exercitationis, ut
 4     2,    3, 5   |          illa quoque per quae ad eloquentiam pervenitur diligentissime
 5     2,   10, 2   | plerisque videretur ad formandam eloquentiam vel sola sufficere. Neque
 6     2,   10, 3   |     praecipuas quae corrumperent eloquentiam causas licentia atque inscitia
 7     2,   11, 1   |       egere eius modi praeceptis eloquentiam putent, sed natura sua et
 8     2,   16, 2   |                                  eloquentiam esse quae poenis eripiat
 9     2,   17, 2   |        vocetur esse artificiosam eloquentiam dicat. Quod non oratores
10     2,   19, 1   |    quaeri etiam naturane plus ad eloquentiam conferat an doctrina. Quod
11     3,    3, 7   |   Oratore quinque rebus constare eloquentiam dicit: in quibus postea
12     4,    1, 9   |        veterum circa occultandam eloquentiam simulatio, multum ab hac
13     4,    1, 11  |           interim cum honore, si eloquentiam eius et gratiam nos timere
14     6,    2, 26  |       nonnumquam indoctis quoque eloquentiam faciat, quam quod illis
15     8,  proem, 2 |      sola didicerunt satis se ad eloquentiam instructos arbitrantur,
16     8,  proem, 14|         prudentis hominis putat, eloquentiam oratoris, ideoque praecipue
17     8,    3, 6   |        in epistula scribit: "nam eloquentiam quae admirationem non habet
18     9,    1, 39  |          qui putent idcirco eius eloquentiam maxime esse laudabilem. ~
19    10,    1, 2   |          ad omnis casus habuerit eloquentiam, velut clausis thesauris
20    10,    1, 43  |       ullis aliis esse naturalem eloquentiam et robur viris dignum arbitrantur;
21    10,    1, 80  |    quamquam is primus inclinasse eloquentiam dicitur, multum ingenii
22    10,    1, 105 |       vero vel praecipue Latinam eloquentiam parem facere Graecae possunt:
23    10,    5, 3   |    abundant et plurimum artis in eloquentiam intulerunt et hos transferentibus
24    10,    5, 5   |       ieiunam ac pauperem natura eloquentiam fecit ut una de re bene
25    11,    1, 19  |                                  Eloquentiam quidem, cum plenissimam
26    11,    3, 1   |          quasi sermonem", alias "eloquentiam quandam corporis" dicit.
27    12,    1, 32  |          animo, rem pulcherrimam eloquentiam cum vitiis mentis posse
28    12,    2, 8   |         deserta ab iis qui se ad eloquentiam contulerunt studia sapientiae
29    12,    3, 11  |        quem ferre tendentibus ad eloquentiam necesse est, confugerint
30    12,    9, 5   |         quidem etiam dissimulare eloquentiam fuit moris, idque M. Antonius
31    12,   10, 40  |     nullam esse naturalem putant eloquentiam nisi quae sit cotidiano
32    12,   10, 64  |          et carentem supervacuis eloquentiam Menelao dedit, quae sunt