Lib. Cap. Par.
1 1, 5, 70 | Sed res tota magis Graecos decet, nobis minus succedit: nec
2 1, 11, 11 | potest placere quod non decet. ~12.
3 2, 13, 8 | ordine aliqua, et interim decet, ut in statuis atque picturis
4 8, 3, 13 | famae locus. Praeterea ne decet quidem, ubi maxima rerum
5 8, 5, 8 | Magis enim decet eos in quibus est auctoritas,
6 8, 5, 23 | irascaris: sume venenum, decet luxuriosum bibendo mori". ~
7 8, 6, 24 | quam coitum dixisse magis decet, ita "Liberum et Cererem"
8 9, 2, 66 | tutum est, alter si non decet, tertius qui venustatis
9 9, 4, 15 | composita durius putat. Illum decet: nos hac sumus probatione
10 9, 4, 21 | causis quoque minoribus decet eadem simplicitas, quae
11 9, 4, 43 | similiaque his continuari decet, cum virtutes etiam ipsae
12 9, 4, 67 | bene incipere atque cludi decet, sed etiam in iis quae non
13 9, 4, 72 | quod est contra saepe etiam decet, quia et cludit interim
14 9, 4, 127| lenis et fluens contextus decet. ~127.
15 11, 1, 8 | esse coniuncta: nam quod decet fere prodest, neque alio
16 11, 1, 9 | ipsam utilitatem vincet quod decet. Nam quis nescit nihil magis
17 11, 1, 22 | cum ab aliis laudabimur decet. Neque hoc dico, non aliquando
18 11, 1, 31 | eloquentiae genus alios aliud decet; nam neque tam plenum et
19 11, 1, 56 | magis emineant, adfectibus decet. Nam qui intermittere in
20 11, 1, 65 | Avertere quoque in alios crimen decet, ut fraude aliquorum concita
21 11, 1, 68 | adulescentulis parcere aut videri decet. Utitur hac moderatione
22 11, 1, 73 | quaedam facta laudanda sunt: decet enim rem ipsam probare in
23 11, 1, 93 | orationis mire tenuis causas decet, maioribus illud admirabile
24 11, 3, 84 | decurrentis locos maxime decet. At cum speciosius quid
25 11, 3, 113| umerum promovetur, ultra non decet. Sed cum aversantes in laevam
26 11, 3, 123| usitatum est et indignantes decet et excitat auditorem. Idque
27 11, 3, 132| loquaris sit obscurius, decet. Incumbere advocato adversis
28 11, 3, 158| aut quod quemque magis decet, et ea diutius si iudex
29 12, 6, 3 | viridem et adhuc dulcem promi decet, dum et venia et spes est
30 12, 11, 1 | longissimum tempus, sed quia decet hoc quoque prospicere, ne
|