Lib.  Cap. Par.

 1     1,    3, 6  |        tractandus sit discentis animus. sunt quidam, nisi institeris,
 2     1,    8, 5  |      sublimitate heroi carminis animus adsurgat et ex magnitudine
 3     1,   10, 8  |         fiant. Sed cur deficiat animus? Natura enim perfectum oratorem
 4     1,   12, 1  |        quidam, quia confundatur animus ac fatigetur tot disciplinis
 5     2,    2, 13 |       fieri potest, intendendus animus in hoc quoque, ut perspiciat
 6     2,    4, 20 |  multiplici variaque materia et animus contemplatione recti pravique
 7     2,   16, 17 |       vox est quantulum adiuvat animus ille caelestis! Quare si
 8     3,    4, 8  |      dubia. Certa ut cuique est animus laudat aut culpat; ex dubiis
 9     3,    8, 39 |                              et animus deliberantis non ipsa honesti
10     3,    8, 40 |     quod his levissimi cuiusque animus facillime terretur nescio
11     4,    1, 33 |      publicae commovetur: cuius animus spe metu admonitione precibus,
12     4,    2, 80 |     eorum maiorem usum quam ubi animus iudicis ab aliqua contra
13     5,    7, 8  |         docebit ad quae iudicis animus actione sit praeparandus.
14     6,    2, 6  |       sensum oculorum praecipit animus, ita omnem veritatis inquirendae
15     6,    2, 7  |     spiritus operis huius atque animus est in adfectibus. ~8.
16     7,    1, 39 |   versamur in confessis; redeat animus ad petitorem: numquid non
17     7,   10, 12 |     praemuniendae: quid iudicis animus accipere possit statim dictum,
18     9,    2, 76 |      modo dicatur cum et res et animus intellegitur? Quid dicendo
19     9,    4, 119|     ignorabo, sed ut audio hoc, animus accipit plenum sine hac
20     9,    4, 133| principiis recusem. Nam iudicis animus varie praeparatur: tum miserabiles
21    10,    3, 15 |         sit tempus, qui iudicis animus intuiti humano quodam modo
22    10,    3, 23 |        in multa simul intendere animus totum potest, et quocumque
23    10,    3, 28 |       secessus et undique liber animus ut sunt maxime optanda,
24    10,    7, 16 |                 tum intendendus animus non in aliquam rem unam
25    10,    7, 33 |       Sic anceps inter utrumque animus aestuat, cum et scripta
26    11,    1, 13 |      quae abiectissimus quisque animus utilia credit, si cum virtute
27    11,    1, 79 |        aetas tempus causa locus animus. ~80.
28    11,    3, 75 |   valent oculi, per quos maxime animus emanat, ut citra motum quoque
29    11,    3, 175|     nisi adsit aliud vox, aliud animus ostendat. ~176.
30    12,    1, 16 |       spe neque metu declinatus animus quo minus optimis se partibus,