Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 19 |          infantia praesumptum est temporis adulescentiae adquiritur.
 2     1,    2, 11 |     praesertim multo plus secreti temporis studia desiderent? ~12.
 3     1,   12, 2  |          eodem die modo sed eodem temporis momento vim suam intendat. ~
 4     1,   12, 12 |                            Sed ne temporis quidem umquam plus erit,
 5     3,    5, 9  |        quaestionem), subestque et temporis et qualitatis tacita vis:
 6     3,    6, 26 |      videri volunt speciem illius temporis, ut aestatem vel hiemem;
 7     3,    7, 5  |       ipsum quoque caelo receptum temporis eius homines non dubitaverint. ~
 8     4,    2, 2  | Hellesponto, Lampsacum, iudices"; temporis, ut: "vere novo, gelidus
 9     5,   10, 29 |           et praesentis et futuri temporis: quae mihi, etiam si personis
10     6,    1, 19 |                      Etiam futuri temporis imagine iudices movet, quae
11     6,    1, 47 |    quamquam inter clarissimos sui temporis oratores fuit, qui pueris
12     7,    2, 1  |         vero quae sunt praesentis temporis, si non argumentis, quae
13     7,    7, 2  |          potestate: hic meritorum temporis praemii conlatio est: aut
14     7,    7, 2  |           esse alia quaestio quam temporis, utra prior sit, aut qualitatis,
15     8,    4, 19 |    Helenae speciem tot mala tanto temporis spatio sustinere: quaenam
16     9,    2, 101|          Leontinum, sed alium sui temporis, cuius quattuor libros in
17     9,    4, 36 |      syllabae aliquid etiam medii temporis inter vocales quasi intersistatur
18     9,    4, 93 |          videtur aliquid vacantis temporis ex eo quod insequitur accedere:
19    10,    1, 41 |          quam ut eius nobis magno temporis detrimento constet experimentum. ~
20    10,    1, 54 |     poetarum iudices, neminem sui temporis in numerum redegerunt, non
21    10,    1, 72 |       Philemon, qui ut pravis sui temporis iudiciis Menandro saepe
22    10,    1, 75 |             Longo post intervallo temporis natus Timagenes vel hoc
23    10,    4, 4  |         poliat lima, non exterat. Temporis quoque esse debet modus.
24    10,    6, 1  |      semper possumus, cogitationi temporis ac loci plurimum est. Haec
25    10,    6, 6  |           et certam, ita refutare temporis munera longe stultissimum
26    10,    7, 27 |      dicendum rapi aliquo momento temporis possit: siquidem C. Carbo
27    11,    1, 10 |           quando ab hominibus sui temporis parum intellegebatur, posterorum
28    11,    2, 35 |           est et nihil supervacui temporis perit quo etiam quae tenemus
29    12,   10, 55 |   videantur propositi fuisse, non temporis. ~56.