Lib.  Cap. Par.

 1     2,    5, 8   |        pectora inrumpat animumque iudicum similem iis quae dicit efficiat; ~
 2     4,    1, 2   |  exordiantur ad conciliandos sibi iudicum animos praelocuntur eadem
 3     4,    1, 10  |      eorum qui laedi nisi adversa iudicum voluntate non possint. ~
 4     4,    1, 14  |           tria sunt ad alienandos iudicum animos potentissima. ~15.
 5     4,    1, 48  |          esse si adversarii actio iudicum animos occupavit, si dicendum
 6     4,    1, 60  |         haec prout formari animum iudicum expediet. ~61.
 7     4,    3, 10  | praemolliemus, quo facilius aures iudicum quae post dicturi erimus
 8     4,    5, 22  |         extractis et in conspectu iudicum positis, sed reficit quoque
 9     5,    2, 2   |        autem raro per contumeliam iudicum, nisi forte manifesta in
10     6,    1, 2   |        repetitione velut memoriae iudicum diffidentis. ~3.
11     6,    1, 10  |                   Inclinatio enim iudicum ad nos petitur initio parcius,
12     6,    1, 22  |       utilitatem rei publicae, ad iudicum gloriam, ad exemplum, ad
13     6,    1, 33  |          quare et obsecratio illa iudicum per carissima pignora, utique
14     6,    1, 44  |     melius infirmus actor tacitis iudicum cogitationibus reliquisset. ~
15     6,    1, 52  |         reliqua, possidebimus iam iudicum animos, et e confragosis
16     6,    2, 1   |        multo difficilius, movendi iudicum animos atque in eum quem
17     6,    2, 5   |                   ubi vero animis iudicum vis adferenda est et ab
18     6,    5, 9   |    offendisset nondum praemonitas iudicum mentes; an quod se ipsum
19     7,    2, 11  |         praeparabit actione prima iudicum animos ut noluisse potius
20     8,  proem, 32|          promunt, atque in animis iudicum quod nos volumus efficiunt. ~
21     9,    1, 19  |        quae dicimus, et in animos iudicum qua non observatur inrepit. ~
22     9,    2, 22  |      deinde, cum diu suspendisset iudicum animos, subiecit quod multo
23     9,    2, 79  |         quod diluendum est? At si iudicum sumerent animum, scirent
24    11,    1, 8   |            neque alio magis animi iudicum conciliari aut, si res in
25    11,    1, 9   |    oratione summissa conciliasset iudicum animos sibi crimenque ipsum
26    11,    1, 29  |           rixatores quosdam neque iudicum reverentia neque agendi
27    11,    1, 78  |      quotiens contigerit, servare iudicum pudorem: de qua re latius
28    11,    3, 62  |           nostris acceperit, hunc iudicum animis dabit: est enim mentis
29    12,   10, 52  |        Quod si mihi des consilium iudicum sapientium, perquam multa