Lib. Cap. Par.
1 2, 15, 34 | substantiae maxime conveniet finitio rhetoricen esse bene dicendi
2 3, 6, 33 | est, sic ab his repudiata finitio. Nam subiciunt eam iuridiciali,
3 3, 6, 47 | apparet, hypallaktiken (ea finitio est, mutatione enim nominis
4 3, 6, 50 | facto coniectura, in nomine finitio, in genere qualitas, in
5 3, 6, 53 | est idioteta, quo verbo finitio ostenditur, et quantitatem,
6 3, 6, 89 | Finitio quoque utrique generi, quodque
7 3, 6, 103| syllogismos, et praeterea finitio, vel tres illi qui natura
8 3, 6, 103| quae per se est aperta, finitio. ~104.
9 3, 8, 4 | nonnumquam tractatur aliqua finitio, aliquando etiam legales
10 3, 8, 5 | post pluribus. Interim est finitio apud Demosthenen "det Halonnesum
11 7, 3, 1 | Sequitur coniecturam finitio; nam qui non potest dicere
12 7, 3, 1 | publicam [verbis] laedere". Finitio igitur est rei propositae
13 7, 3, 3 | dicam, velut infirmior est finitio, quia in hac quaeritur an
14 7, 3, 4 | brevi complexu verborum finitio, esse id tum elegans, tum
15 7, 3, 5 | adversae partis destruenda finitio. Ideoque in schola, ubi
16 7, 3, 5 | contraria an communis sit finitio, quorum nihil accidere nisi
17 7, 3, 5 | servitutem servit". Quae finitio, etiam si distat aliquo,
18 7, 3, 6 | causae nostrae conveniens finitio. Potentissima est autem
19 7, 3, 7 | causa mortis fuisse. Hic finitio est accusatoris: "per quem
20 7, 3, 8 | Est interim certa finitio, de qua inter utramque partem
21 7, 8, 1 | coniunctio: nam saepe, si finitio infirma est, in syllogismum
22 7, 8, 2 | amatorium venenum esse: id erit finitio. Quod si parum valebit,
23 7, 10, 1 | status apparet. Rursus et finitio quodam modo est amphibolia,
24 7, 10, 3 | Igitur finitio in natura ipsa nominis quaestionem
25 9, 2, 2 | propositio, promissio, finitio, seiunctio, expositio sententiae
26 9, 3, 90 | breviter sententia sive finitio: nam et hoc Cornificius
27 12, 1, 44 | coegerit ratio, sit tamen vera finitio oratorem esse virum bonum
|