Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 5 |    mutantur in peius: quando in bonum verteris vitia? Non adsuescat
 2     1,    1, 11| intellegatur id quod prius dixi bonum esse, hoc remedium. ~12.
 3     1,    2, 3 |         enim esse oratorem nisi bonum virum iudico et fieri, etiam
 4     1,    6, 32|         boni consulas", id est "bonum iudices": ~33.
 5     1,    7, 3 |       significet an hominem non bonum apice distinguitur, "palus"
 6     2,    8, 10|          non enim deserendum id bonum, si quod ingenitum est,
 7     2,   10, 3 |      fuerit: sed eo quod natura bonum est bene uti licet. ~4.
 8     2,   15, 33|       quem in primis esse virum bonum volumus, ad eos qui de hoc
 9     2,   21, 12|         hoc accipi volunt virum bonum. Quare igitur oratorem,
10     3,    6, 45|        non factum, ius iniuria, bonum malum". Sed quoniam quod
11     3,    6, 57|   pariant", "an iustum quid, an bonum sit"; iuridicialem, in qua
12     6,    2, 18|              Denique ethos omne bonum et comem virum poscit. Quas
13    10,    2, 18|    quisque intellegat, et quare bonum sit sciat. ~19.
14    11,    1, 42|         Sed illa quoque diversa bonum virum decent: malos odisse,
15    12,    1, 3 |        eum qui sit orator virum bonum esse oportere, sed ne futurum
16    12,    1, 3 |      quidem oratorem nisi virum bonum. Nam certe neque intellegentiam
17    12,    1, 4 |      animi quam eiusdem hominis bonum esse ac malum: ~5.
18    12,    1, 10|       oratorem malum virum quam bonum: convincamus huius quoque
19    12,    1, 27|         igitur ante omnia virum bonum: post hoc adiciet dicendi
20    12,    1, 31|      non prohibet et esse virum bonum et esse dicendi peritum,
21    12,    1, 38| confitentur, facturum aliquando bonum virum ut mendacium dicat,
22    12,    1, 42|  liqueat igitur oratori futurum bonum virum cui vera obicientur,
23    12,    1, 44|     finitio oratorem esse virum bonum dicendi peritum. ~45.
24    12,    2, 23|    summum in voluptate corporis bonum ponens, ad hunc nos laborem
25    12,    3, 8 |                    Nos porro et bonum virum et prudentem in primis
26    12,   11, 9 |       exigere, qui eundem virum bonum esse et dicendi peritum