Lib. Cap. Par.
1 1, 5, 43 | apud nostrorum vero neminem haec observatio reperiatur,
2 2, 5, 17 | plura quae dicerem: sed neminem haec utilitas fugit, atque
3 3, 6, 65 | praecipiam revertentur. Ita neminem didicisse paeniteat: colligere
4 3, 8, 28 | instituendis ludis deliberetur. Sed neminem adeo solutum luxu puto ut
5 4, 1, 49 | defenderit multos, laeserit neminem, ad accusandum Verrem descenderit.
6 4, 5, 11 | dicturum esse promisit primum neminem maioribus criminibus, gravioribus
7 5, 7, 24 | simplicitate gloriari potest, quod neminem praeter eos qui possint
8 6, praef, 2 | ut laboris mei fructus ad neminem minus quam ad me pertineret.
9 7, 2, 9 | in foro non posse, quod neminem ignorare arbitror: de uno
10 7, 2, 11 | cognitionem alligabit, dicens neminem non aliquando coepisse peccare,
11 8, proem, 13| esse multos ait, eloquentem neminem, diserto satis putat dicere
12 8, 5, 28 | loco insertae, ita certe neminem deceat intertexta pluribus
13 9, 3, 79 | homoioteleuton et paronomasia est "neminem alteri posse dare in matrimonium
14 9, 4, 118 | tamen loci vacare videatur? "Neminem vestrum ignorare arbitror,
15 10, 1, 54 | Aristophanes, poetarum iudices, neminem sui temporis in numerum
16 10, 5, 4 | Ac de carminibus quidem neminem credo dubitare, quo solo
17 11, 1, 14 | dicere honeste, contraque neminem umquam ullo in loco turpiter.
18 11, 2, 32 | Illud neminem non iuvabit, isdem quibus
19 11, 2, 48 | Ergo quid sit optimum neminem fugit. Si vero aut memoria
20 11, 3, 27 | quidam monent, declamare neminem qui sit mentis compos puto. ~
21 11, 3, 179 | latere facere gestus, quod neminem alium Demetrium decuit (
22 12, 1, 4 | Quod si neminem malum esse nisi stultum
23 12, 1, 21 | defendere. An vero M. Antonius neminem a se visum eloquentem, quod
24 12, 2, 4 | Sed hoc transeo, de quo neminem qui litteras vel primis,
25 12, 9, 6 | egisse: illud certum erit, neminem peius agere quam qui displicente
|