Lib. Cap. Par.
1 1, proem, 16| curae habent debet esse communis. ~17.
2 1, 2, 20 | initiari. Sensum ipsum, qui communis dicitur, ubi discet, cum
3 2, 4, 30 | quod vix ullus est tam communis locus qui possit cohaerere
4 2, 5, 11 | pretium quam iis quae nihil ex communis habitus bonis perdiderunt, ~
5 2, 10, 2 | hac dicendi meditatione communis. ~3.
6 2, 10, 13 | periret imitatio, sed morem communis huius sermonis decore quodam
7 2, 15, 11 | finis eius, interim sit communis cum iis qui ab oratore procul
8 2, 17, 36 | erit, sed aliquando exigit communis utilitas ut etiam falsa
9 2, 21, 11 | cum cocorum ei sit arte communis. ~12.
10 2, 21, 20 | quidem probat etiam sermo communis; nam cum aliquid de quo
11 3, 1, 12 | Horum primi communis locos tractasse dicuntur
12 3, 6, 89 | contemplatione constat, communis est. Haec omnia, etiamsi
13 3, 9, 4 | argumentum, similitudo, locus communis, adfectus, exempla partes
14 4, 2, 63 | ceteris quoque partibus communis est virtus quam Theodectes
15 5, 7, 4 | Est hic communis locus, cum pars altera nullam
16 6, 1, 8 | accusatori patronoque ex aequo communis est. ~9.
17 6, 3, 45 | ac respondendi, sed ratio communis in parte; nihil enim, quod
18 7, 3, 5 | ambigua an contraria an communis sit finitio, quorum nihil
19 8, proem, 25| orationis atque a consuetudine communis sensus abhorrere. ~26.
20 8, 2, 8 | huic diversus modus cum res communis pluribus in uno aliquo habet
21 8, 3, 2 | inventio cum imperitis saepe communis, dispositio modicae doctrinae
22 11, 3, 87 | hic mihi omnium hominum communis sermo videatur. ~88.
23 11, 3, 92 | autem gestus ille maxime communis, quo medius digitus in pollicem
24 12, 1, 37 | asperiora quaedam adhuc dictu si communis utilitas exegerit facere
25 12, 1, 43 | civitas non possit: nonne ei communis utilitas oratorem advocabit?
|