Lib. Cap. Par.
1 1, 4, 20 | diducerent, ut esset vocabulum corpus visu tactuque manifestum: "
2 1, 12, 1 | tendentibus, ad quas nec mens nec corpus nec dies ipse sufficiat,
3 2, 4, 5 | Erit illud plenius interim corpus, quod mox adulta aetas adstringat. ~
4 2, 8, 3 | expertus eorum omni modo corpus animumque discernat cui
5 2, 10, 5 | gaudeant materia et quasi in corpus eant? ~6.
6 3, 6, 84 | duodecim tabulis debitoris corpus inter creditores dividi
7 3, 9, 2 | materias totumque earum corpus aequaliter fusa, sicut inventio
8 3, 11, 23 | per ambages fatigabit, nec corpus orationis in parva momenta
9 4, 2, 13 | solitudine iuxta exanime corpus inimici cum gladio cruento,
10 5, 9, 14 | alicuius amicitia uti: fortasse corpus vulsum, fractum incessum,
11 6, praef, 12| fugientem spiritum vidi? tuum corpus frigidum exsangue complexus,
12 6, 1, 31 | Sciebatur interfectum eum, corpus denique ipsum impositum
13 6, 3, 9 | confessionem, sed totum corpus vi sua concutit. Rerum autem
14 7, 3, 4 | ea sola vis est quae ad corpus nostrum vitamque pervenit,
15 7, 9, 5 | ex compositis, ut si quis corpus suum in culto loco poni
16 7, 10, 16 | ne commissura perluceat: corpus sit, non membra. ~17.
17 8, proem, 20| muliebris et luxuriosus non corpus exornat, sed detegit mentem.
18 8, proem, 30| videantur atque eos ut umbra corpus sequi. ~31.
19 8, 3, 84 | antrum", prodigiosum illud corpus spatio loci mensus est. ~
20 8, 4, 22 | Vergilius. Nam quod illud corpus mente concipiam cuius "trunca
21 9, 2, 4 | iacet et velut agitante corpus spiritu caret. ~5.
22 9, 4, 123 | excogitatam". Quando ergo incipit corpus esse? cum venit extrema
23 10, 1, 87 | sed non ut phrasin, id est corpus eloquentiae, faciant, elegantes
24 12, 2, 9 | velut rebus repetitis in corpus eloquentiae adducat. Quae
|