Lib. Cap. Par.
1 1, 1, 2 | Argumentum, quod in pueris elucet spes plurimorum: quae cum emoritur
2 1, 2, 29 | ita paulatim et superiorum spes erit. His adicio praeceptores
3 1, 6, 26 | singulari, quid plurali "spes" faciet? Quo modo autem "
4 1, 10, 8 | cuius etiamsi in arduo spes est, nos tamen praecipiamus
5 2, 4, 6 | Hinc spes roboris: maciem namque et
6 3, 8, 40 | valeat malorum timor quam spes bonorum, sicut facilior
7 5, 10, 34 | odium invidia cupiditas spes ambitus audacia metus, cetera
8 6, praef, 10| et esse nescio quam quae spes tantas decerpat invidiam,
9 6, praef, 11| omnium litterarum. Sed hae spes adhuc: illa matura, constantia,
10 6, praef, 12| tuosne ego, o meae spes inanes, labentis oculos,
11 6, praef, 13| nuper adoptione ad omnium spes honorum propius admotum,
12 6, praef, 13| generum destinatum, te [omnium spes] avitae eloquentiae candidatum,
13 6, 1, 27 | mei suscepti labores! O spes fallaces! O cogitationes
14 6, 2, 30 | vero inter otie animorum et spes inanes et velut somnia quaedam
15 7, 2, 11 | convertitur, tamquam inde fuerit spes inpunitatis: proinde paupertas
16 7, 2, 11 | ira odium metus cupiditas spes: nam reliqua in horum species
17 7, 4, 10 | innocens, si bene meritus; spes in futurum innocenter victuri
18 9, 2, 89 | a iudice, fit [ei] tamen spes aliqua clementiae non palam,
19 9, 3, 74 | flamma", ~et: "non enim tam spes laudanda quam res est",
20 10, 7, 15 | personae, quaestiones, spes, metus, habenda in oculis,
21 12, 1, 13 | vita, ita in causis quoque spes improbas habent; frequenter
22 12, 6, 3 | promi decet, dum et venia et spes est et paratus favor et
23 12, 11, 28 | Verum ut transeundi spes non sit, magna tamen est
|