Lib. Cap. Par.
1 1, 10, 3 | agendam causam dicendamve sententiam pertinet scire quem ad modum
2 2, 15, 6 | miserabilis vel formae pulchritudo sententiam dictat. ~7.
3 2, 15, 12 | esse persuadere iudici et sententiam eius ducere in id quod velit.
4 2, 15, 14 | dicere, et aliis qui eandem sententiam, non isdem tantum verbis
5 2, 21, 18 | deliberatum est, non debuit dicere sententiam orator? Atqui opus erat
6 3, 1, 22 | quibusdam locis posuisse sententiam. Neque enim me cuiusquam
7 3, 6, 13 | ageretur deprecationem. Quam sententiam his verbis Cicero complectitur: "
8 3, 8, 59 | proposita consultatione rogatus sententiam, si modo est sanus, non
9 3, 8, 70 | consilia amicorum, dicere sententiam in senatu, suadere si quid
10 4, 1, 77 | efficiat aliquam utique sententiam et huius velut praestigiae
11 5, praef, 3| hoc loco meam interpono sententiam), hic erit liber illorum
12 5, 2, 2 | quisque firmam esse alterius sententiam, et ipse pronuntiaturus,
13 5, 10, 2 | alterum quo sententiam cum ratione, tertium quo
14 6, 3, 97 | acceptam hereditatem primus sententiam rogabatur: "hereditas est
15 7, 1, 9 | ut id de quo laturus est sententiam iudex audire propitius incipiat.
16 8, 5, 1 | Sententiam veteres quod animo sensissent
17 9, 1, 42 | a proposito deflectatque sententiam, ut proponat quid dicturus
18 9, 2, 106| dubitat. Visellius adicit et sententiam. invenio qui adgregent his
19 9, 3, 45 | vos enim statuistis, vos sententiam dixistis, vos iudicastis".
20 9, 3, 46 | cum auget aut manifestat sententiam, sicut hic, virtus: "vidi", "
21 9, 3, 97 | occultationem, praeterea sententiam membrum articulos interpretationem
22 11, 3, 53 | crebro receptus concidat sententiam nec eo usque trahatur donec
23 12, 10, 53 | aut ex populo laturique sententiam indocti saepius atque interim
|