Lib.  Cap. Par.

 1     1,    5, 16|         dicere barbarismum, quod est unius verbi vitium, fieri per
 2     1,    5, 18|            seu longa corripitur, ut~"unius ob noxam et furias",~extra
 3     1,    5, 31|              vero quae sunt syllabae unius erunt acuta aut flexa, ne
 4     1,    5, 34|              confitentur, quia tamen unius emendatione verbi corrigi
 5     1,    5, 51|            in oratione comprensionis unius sequentium ac priorum inter
 6     3,    8, 50|              Ampio ceterisve, ac non unius cuiusque eorum fortunam,
 7     3,   10, 1 |               altera recusantis, aut unius rei controversia constat
 8     4,    1, 77|             diversissimas in speciem unius corporis colligentem: ~78.
 9     6,    1, 35|           cum omnia curae tutelaeque unius innixa periclitari nullo
10     6,    1, 53|       quaestio est, et probationibus unius cuiusque rei recte subiungitur. ~
11     7,    3, 7 | constituerunt ut in litore cenarent: unius, qui cenae defuerat, nomen
12     8,    1, 2 |              disertissimum, adnotata unius adfectatione verbi hospitem
13     8,    3, 20|             decuit, et clausula ipsa unius syllabae non usitata addidit
14     8,    3, 52|       taedium atque est tota coloris unius, qua maxime deprehenditur
15     8,    4, 25|             rerum est congeries, hic unius multiplicatio. Haec etiam
16     9,    2, 17|                 Sed quamquam generis unius diversas species habet.
17     9,    3, 49|           cui non adsentior, cum sit unius figurae. Mixta quoque et
18     9,    4, 47|              duorum temporum, brevem unius etiam pueri sciunt) aut
19    11,    2, 19|         aliquo: nam etiam excidentes unius admonitione verbi in memoriam
20    11,    2, 48|          verba alligare, cum oblivio unius eorum cuiuslibet aut deformem
21    12,    1, 4 |              deterrima non magis est unius animi quam eiusdem hominis