Lib.  Cap. Par.

 1     2,   15, 38 |          finem vel quid summum et ultimum habeat rhetorice, quod telos
 2     3,    6, 51 |      quantum sit, ad aliquid. Hoc ultimum maxime in comparativo genere
 3     4,    5, 9  |           omnia quae ante id quod ultimum est exsequeris inania videri
 4     4,    5, 23 |           necesse est in quo quid ultimum sit certum est. ~24.
 5     6,    3, 41 |    venustissime finxit, tum illud ultimum: "hic subsecutus quo modo
 6     7,    1, 8  |    accusatoribus fide adgrediamur ultimum, iam iudicibus omnia esse
 7     7,    1, 9  |       quoque pro Vareno Cicero in ultimum distulit, non quid frequentissime
 8     7,    1, 18 |      Priora enim remitti possunt, ultimum non potest. ~19.
 9     7,    1, 20 |       enim occurrit fere quod est ultimum dicendum, ut hoc: "non debes
10     7,    1, 20 |           si+ "nihil ex privato": ultimum retrorsum, quod idem a capite
11     9,    3, 40 |          intervallum redditum est ultimum, et media primis et mediis
12     9,    3, 43 |          tamen perihodo et verbum ultimum primo refertur, tertium
13     9,    3, 44 |           etiam sententiae verbum ultimum ac sequentis primum frequenter
14     9,    4, 30 |                      Transfer hoc ultimum: minus valebit. Nam totius
15     9,    4, 108|     paulum enim morae damus inter ultimum atque proximum verbum, et "
16    10,    7, 6  |     proposuerint pervenisse se ad ultimum sentient. ~7.
17    10,    7, 16 |         ea circaque intuemur, non ultimum tantum videmus, sed usque
18    10,    7, 16 |      tantum videmus, sed usque ad ultimum. Addit ad dicendum etiam
19    12,   10, 77 |           dignum infelix usque ad ultimum sollicitudo persequitur
20    12,   10, 80 |        medium via, quia utriusque ultimum vitium est. ~
21    12,   11, 28 | mererentur, si quod optimum, idem ultimum fuisset. ~29.