Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 2  |      naturam defecisse sed curam. "Praestat tamen ingenio alius alium." ~
 2     1,    6, 1  | auctoritate consuetudine. Rationem praestat praecipue analogia, nonnumquam
 3     1,   10, 14 |           in bellis gloria ceteris praestat. ~15.
 4     2,   20, 9  |           animalium est virtus qua praestat cetera vel pleraque, ut
 5     4,    1, 34 |            sine dubio et haec ipsa praestat attentio, sed et illud,
 6     4,    1, 38 |            iudicis quam adversario praestat, ut fecit pro Ligario Cicero. ~
 7     5,    7, 29 |              Illud fortuna interim praestat, ut aliquid quod inter se
 8     6,    3, 101|          dicendi quam severe, quas praestat persona locus tempus, casus
 9     7,    1, 25 |          faciliorem divisioni viam praestat, eadem inventioni quoque:
10     7,   10, 15 |        cuique est; verum ars satis praestat si copias eloquentiae ponit
11     8,    3, 82 |     brevitas integra. Sed ea minus praestat quotiens nihil dicit nisi
12     8,    6, 5  |         quodque est difficillimum, praestat ne ulli rei nomen deesse
13     8,    6, 37 |         tropo+ in alium velut viam praestat, * et rarissimus et improbissimus,
14     9,    2, 54 |           ut "quos ego - sed motos praestat componere fluctus", vel
15     9,    2, 63 |      detinentur, ita semper animis praestat in quod se velut novum intendant. ~
16     9,    3, 94 |                                    praestat enim nemini imperare quam
17    10,    2, 3  |         simus. Similem raro natura praestat, frequenter imitatio. Sed
18    10,    3, 26 |        valetudo quaeque eam maxime praestat frugalitas necessaria est,
19    10,    3, 29 |       etiam fortuita hoc cogitatio praestat, ut obvios non videamus
20    11,    2, 8  |         sed etiam verborum ordinem praestat, nec ea pauca contexit sed
21    11,    3, 19 |       digestio, id est frugalitas, praestat: ~20.