Lib.  Cap. Par.

 1     1,    2, 21 |        quae aliis. Audiet multa cotidie probari, multa corrigi,
 2     1,    7, 6  |   videremur, et "quotidie" non "cotidie", ut sit quot diebus: verum
 3     1,   12, 7  | corporis, nonnihil voluptatibus cotidie damus? Quarum nos una res
 4     2,    1, 1  |         Tenuit consuetudo, quae cotidie magis invalescit, ut praeceptoribus
 5     2,    2, 8  |        Ipse aliquid, immo multa cotidie dicat quae secum auditores
 6     2,    5, 14 |      omnes quidem species rerum cotidie paene nascentium ire qui
 7     2,   13, 17 |       est et multiplex et prope cotidie novum et de quo numquam
 8     6,    3, 76 |   aetatis incipientem, facilius cotidie prohoemium habere dixit,
 9     7,   10, 8  |       in alio atque alio genere cotidie ostendere quis ordo sit
10     8,    6, 32 |         audemus ipsi, cum multa cotidie ab antiquis ficta moriantur.
11     9,    4, 142|          qualis apud multos, et cotidie magis, lascivissimis syntonorum
12    10,    7, 24 |         uti sic optimum est, ut cotidie dicamus audientibus pluribus,
13    11,    2, 40 |    cogitare, et si fieri potest cotidie, potentissimum est: nihil
14    11,    2, 41 |        coeperimus ediscere, tum cotidie adicere singulos versus,
15    11,    3, 29 |        operi simillimum, dicere cotidie sicut agimus. Namque hoc
16    12,    4, 1  |       per manus tradita quaeque cotidie aguntur debeat nosse, verum
17    12,    6, 2  |   tirocinium in senectutem: nam cotidie metus crescit maiusque fit
18    12,   10, 79 |   sponte proveniunt: quae tamen cotidie nisi decerpantur arescunt.
19    12,   11, 3  |      Domitium Afrum valde senem cotidie aliquid ex ea quam meruerat
20    12,   11, 6  |     morem praeceptoris exercuit cotidie dicens audiensque. ~7.
21    12,   11, 17 |                  Rerum cognitio cotidie crescit; et tamen quam multorum