Lib.  Cap. Par.

 1     2,    4, 2 |    rhetorem initium sit historica, tanto robustior quanto verior. ~
 2     2,    4, 28|   vulgatissimos sensus verbis nisi tanto ante praeparatis prosequi
 3     2,   20, 7 |          speciosior atque apertior tanto est, nihil dubitabitur. ~
 4     6,    1, 26| miserabiliora si ea dicerent ipsi, tanto sunt quadam portione ad
 5     7,    4, 11|           sit dignus qui petit, an tanto; ex duobus, uter dignior,
 6     7,    4, 13|            praeteritum laudaverit, tanto facilius probabit morbo
 7     8,    2, 18|        scilicet egregia laudatio: "tanto melior: ne ego quidem intellexi". ~
 8     8,    3, 33|            et "essentia": quae cur tanto opere aspernemur nihil video,
 9     8,    4, 19|           Helenae speciem tot mala tanto temporis spatio sustinere:
10     9,    2, 75|           secundum posuimus genus, tanto cautius dicendum est quanto
11     9,    4, 7 |            aquis ac reluctantibus, tanto quae conexa est et totis
12    10,    2, 3 |      imitatio. Sed hoc ipsum, quod tanto faciliorem nobis rationem
13    10,    2, 28|           potissimum oporteat, cum tanto plura exempla bene dicendi
14    11,    1, 75|          erit gloria inflandus, ut tanto clarior eius futura sit
15    11,    2, 5 |            subit, tot res vetustas tanto ex intervallo repetitas
16    11,    3, 95|           articulum potius tenent, tanto contractioribus ultimis
17    12,    1, 21|          se visum eloquentem, quod tanto minus erat, professus est,
18    12,    2, 19|          ad exercitationem dicendi tanto ceteris uberior quanto maiore
19    12,    7, 12|  benivolentia utetur, cum sciet se tanto plus praestitisse: non enim,
20    12,   10, 33|        gravis cadit semper. Itaque tanto est sermo Graecus Latino