Lib.  Cap. Par.

 1     2,   21, 3 | iustitia fortitudo continentia propriis officiis et suo fine intelleguntur,
 2     3,    5, 8 |       etiam remotae a personis propriis ad aliquid referri solent.
 3     3,    5, 15|      et Topicis praecipit ut a propriis personis atque temporibus
 4     4,    1, 47|   positas in adfectibus causas propriis personis debet induere.
 5     4,    2, 36|  fuerit primum exposita verbis propriis et significantibus et non
 6     6,    3, 66|          Proinde genere specie propriis differentibus iugatis adiunctis
 7     7,    3, 1 |    genere specie differentibus propriis: ut si finias equum (noto
 8     7,    3, 5 |      distat aliquo, nisi tamen propriis et differentibus adiuvatur,
 9     8,    3, 15|    traditum est perspicuitatem propriis, ornatum tralatis verbis
10     8,    3, 24|   verba propria ficta tralata, propriis dignitatem dat antiquitas.
11     8,    4, 27|       dicendi quae constat non propriis nec tralatis. Demus ergo
12     8,    6, 2 |        et esse alios in verbis propriis, alios in tralatis, vertique
13     8,    6, 47|      loco praeter nomen cetera propriis decisa sunt verbis, verum
14     8,    6, 48|        venit et intellectus ex propriis. ~49.
15     9,    1, 7 |       in figuras cadit: nam et propriis verbis et ordine conlocatis
16     9,    1, 9 |      enim tralatis verbis quam propriis figuratur oratio. ~10.
17    10,    1, 29|    necessitatem non semper uti propriis possit, sed depulsa recta
18    10,    5, 8 |     alia tralatis virtus, alia propriis, hoc oratio recta, illud
19    12,    2, 18|        Iam vero cum sint multa propriis brevibusque comprensionibus
20    12,   10, 42|       a quibusdam recedendum a propriis atque communibus. ~43.