Lib.  Cap. Par.

 1     1,   10, 40|                        At id falsum est: nam plurimum refert
 2     2,    4, 2 |     remota, argumentum, quod falsum sed vero simile comoediae
 3     2,   10, 8 |    narrare quod omnes sciant falsum, probationes adhibere causae
 4     2,   17, 17|     esse propriam, quod esse falsum in sequentibus probabo. ~
 5     2,   17, 20|   utitur pro vero, scit esse falsum eoque se pro vero uti: non
 6     2,   17, 26|                          Ita falsum erit illud quoque quod dicitur,
 7     2,   17, 26| faciat, criminantur, quia et falsum dicat et adfectus moveat. ~
 8     4,    2, 4 |   narrandum putaverunt: quod falsum esse pluribus coarguitur.
 9     5,    5, 2 |   Inspectio etiam ipsa saepe falsum deprendit. ~
10     5,   10, 19|    scelus palam factum", "an falsum propter exiguam summam",
11     6,    3, 6 |   ridiculum dictum plerumque falsum est [hoc semper humile],
12     6,    3, 81|    obicitur, cum et id palam falsum est et inde materia bene
13     8,    3, 58|  autem omne cacozelon utique falsum, etiam si non omne falsum
14     8,    3, 58|    falsum, etiam si non omne falsum cacozelon: +et] dicitur
15     8,    5, 20|       Peius adhuc, quo magis falsum est et longius petitum,
16     9,    3, 12|     Sallustium "neque ea res falsum me habuit" et "duci probare".
17     9,    3, 67|   est quod eodem verbo quasi falsum arguitur: "quae lex privatis
18    12,    3, 3 |    non satis in ea re doctus falsum aliquid subiecerit? Hoc
19    12,    7, 7 |    quas supra diximus causis falsum tuebitur, erit tamen honestum
20    12,   10, 13|   ingenii adfluentia potuit. Falsum utrumque: sit tamen illa