Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 34|      difficillimum est, dividenda intentio animi, ut aliud voce aliud
 2     1,    2, 11|       ulla tam perpetua discentis intentio quae non ut visus oculorum
 3     1,   10, 25|            Atqui in orando quoque intentio vocis, remissio, flexus
 4     3,    6, 13|       idem a reo fiat et sit eius intentio. ~14.
 5     3,    6, 17|              Sit enim accusatoris intentio: "hominem occidisti"; si
 6     3,    6, 19|                             Nempe intentio est: "artem ludicram exercuisti",
 7     4,    1, 59|    custodit nos recens audientium intentio; magis conciliatis animis
 8     7,    1, 5 |        considerari debet quae sit intentio quae primam quaestionem
 9     7,    1, 6 |                                   Intentio simplex: "occidit Saturninum
10     7,    1, 10|                       Cum simplex intentio erit, videndum est unum
11     7,    5, 1 | disceptationis condicio, quod aut intentio aut praescriptio habet controversiam.
12     8,    2, 14|           eum prosequi non possit intentio, +nec transiectio intra
13    10,    3, 20|         quae erat concepta mentis intentio mora et interdum iracundia
14    10,    3, 28|       omnia quae impedient vincat intentio: quam si tota mente in opus
15    10,    7, 10|      Longe enim praecedat oportet intentio ac prae se res agat, quantumque
16    11,    2, 10|           hac parte valeat mentis intentio et velut acies luminum a
17    11,    2, 35|      experiendo teneasne et maior intentio est et nihil supervacui
18    11,    3, 45|          quaedam spiritus ac soni intentio, non solum ne dicamus omnia
19    11,    3, 45|           etiam debilitatur omnis intentio, sed ut in isdem partibus