Lib.  Cap. Par.

 1     2,   17, 13 |    praestantiorem si didicisset futurum fuisse dicere licet: neque
 2     3,    1, 2  |    nescio an minimae legentibus futurum voluptati, quippe quod prope
 3     3,    4, 7  |   praeteritum habent tempus aut futurum: praeterita laudamus aut
 4     3,    7, 11 |         esset maiorem patre suo futurum cecinisse dicuntur oracula. ~
 5     3,    8, 17 |          si quaeretur an utique futurum sit ut Carthaginem superent
 6     3,    8, 56 | periculosum et certe longum sit futurum. Quaeritur et de honesto: ~
 7     6,    3, 55 |         ut ab aliis dicta: modo futurum ut omnia verreret [cum diceretur
 8     7,    2, 1  |   tempora, praeteritum praesens futurum. De re et generales quaestiones
 9     7,    2, 1  |      aut quid fiat aut quid sit futurum, ut in generalibus "an atomorum
10     7,    4, 5  |      defensio, si peius aliquid futurum fuit. Nam in comparatione
11     7,    4, 10 |        si bene meritus; spes in futurum innocenter victuri et in
12     8,  proem, 9|      possetne fieri et an esset futurum de quo deliberaretur. Hic
13    10,    1, 35 |      interrogationibus oratorem futurum optime [Socratici] praeparant. ~
14    10,    2, 4  |        aliis inventa. Quid enim futurum erat temporibus illis quae
15    10,    2, 7  |  imiteris. Nam rursus quid erat futurum si nemo plus effecisset
16    11,    3, 21 |        modo tempus sed etiam in futurum adficit. ~22.
17    12,    1, 3  |     bonum esse oportere, sed ne futurum quidem oratorem nisi virum
18    12,    1, 10 |     praeditum nihilo deteriorem futurum oratorem malum virum quam
19    12,    1, 42 |       Si liqueat igitur oratori futurum bonum virum cui vera obicientur,