Lib.  Cap. Par.

 1     3,    9, 1 |           sunt: prohoemium narratio probatio refutatio peroratio. His
 2     4,    2, 24| conciliatior docilior intentior, et probatio nisi causa prius cognita
 3     4,    2, 79|         continua propositio, rursus probatio narrationi congruens confirmatio?
 4     4,    2, 94|            cum praesertim quorundam probatio sola sit in adseveratione
 5     4,    3, 5 |          consequens quam narrationi probatio, nisi excursus ille vel
 6     5,    9, 1 |                        Omnis igitur probatio artificialis constat aut
 7     5,   10, 5 |           vel inchoata sed perfecta probatio hoc nomen accipere ultima
 8     5,   10, 7 |               Apodeixis est evidens probatio, ideoque apud geometras
 9     5,   10, 11|                                 Nam probatio et fides efficitur non tantum
10     6,    4, 22|            volo, quo quaeque ordine probatio sit apud iudicem proferenda,
11     7,    2, 6 |           venit. Interim ex persona probatio rei petitur, ut propterea
12     7,    2, 11|   exposuimus. Proxima est ex causis probatio, in quibus haec maxime spectantur:
13     7,    3, 4 |            cum finitionem praecedit probatio, ut in Philippicis Cicero
14     8,    4, 10|  colliguntur, idem esse. Illic enim probatio petitur, hic amplificatio,
15     8,    5, 11|          epiphonematis modo non tam probatio quam extrema quasi insultatio.
16     9,    2, 6 |           acrior ac vehementior fit probatio, quod primo loco posuimus. ~
17     9,    3, 89|      enantiotes), sumpta ex adverso probatio: ~90.
18    11,    3, 2 |          audit movetur. Quare neque probatio ulla, quae modo venit ab