Lib.  Cap. Par.

 1     1,    2, 7  |        et osculo excipimus. Nec mirum: nos docuimus, ex nobis
 2     1,    4, 16 |   quaedam cognatio? Quare minus mirum si in vetustis operibus
 3     1,   12, 8  |     ulla aetas minus fatigatur. Mirum sit forsitan, sed experimentis
 4     3,    8, 7  | dicendum sit benivolentiae. Nec mirum, cum etiam in panegyricis
 5     5,   10, 10 |                             Nec mirum, cum id inter opifices quoque
 6     6,    3, 80 |         emisse, "nihil" inquit "mirum; am ibi tam longae nascuntur
 7     7,    6, 1  |    minus id accidere in scholis mirum est: ibi etiam ex industria
 8     9,    2, 51 |      pro Oppio locus: "o amorem mirum! o benivolentiam singularem!"
 9     9,    3, 7  |                      Quod minus mirum est quia in natura verborum
10    11,    1, 88 |  cupidos milites dicas: sed non mirum, quod periculorum ac sanguinis
11    11,    2, 43 |                                 Mirum dictu est, nec in promptu
12    11,    2, 44 |       dimissa discedit. Nec est mirum magis haerere animo quae
13    11,    3, 67 |                             Nec mirum si ista, quae tamen in aliquo
14    11,    3, 164|          Pompei laus: neque est mirum minus habere contentionis
15    11,    3, 178|        vidimus. Sed illud minus mirum, quod alter deos et iuvenes
16    12,   10, 56 |         doceat aptandus; nec id mirum sit, cum etiam testium personis
17    12,   10, 74 |      aggerem circuli. Quo minus mirum est quod nulli non agentium
18    12,   11, 12 |   promptum est ut vere intuenti mirum sit illud magis, malos esse