Lib.  Cap. Par.

 1     1,    5, 3 |         complexu loquendi serieque contingit: laudamus enim verba rebus
 2     2,   17, 25|          aliove quo casu summa non contingit, dum ipse omnia secundum
 3     3,    7, 17|     insequitur non semper tractare contingit, non solum quod viventes
 4     3,    8, 61|       suasorias declamantibus, sed contingit magis. Nam et personae fere
 5     4,    1, 13| commendatur infirmitas. Nonnumquam contingit relatio meritorum, de quibus
 6     4,    1, 37|            non neglegentia iudicis contingit, sed errore. ~38.
 7     5,    7, 19|                          Id si non contingit, relicum erit ut eum nolle
 8     5,    7, 25|            exornare, ita destruere contingit aut recitatis in actione (
 9     5,    7, 28|     naturali magis acumine aut usu contingit haec virtus. Si quod tamen
10     6,    1, 14|            liberius in peroratione contingit: quorum invidiam gratia,
11     6,    2, 22|                           Id autem contingit cum magnis alioqui malis
12     6,    3, 26|           inurbanus, cum iis modus contingit. ~27.
13     8,    3, 70|    adfingere quidquid fieri solet. Contingit eadem claritas etiam ex
14     9,    4, 40|        vocalem verbi sequentis ita contingit ut in eam transire possit,
15    11,    1, 81|         non actoris. Quod si nulla contingit excusatio, sola colorem
16    12,    1, 32|            enim illos facit quibus contingit. ~33.
17    12,    9, 8 |         implent vacua causarum, si contingit, veris, si minus, fictis,
18    12,   10, 28|                           quod cum contingit, nescio quo modo velut hilarior