Lib.  Cap. Par.

 1     1,    1, 15|           sententia Hesiodum esse plurimi tradunt qui ante grammaticum
 2     1,    5, 48|        Fiunt soloecismi et quidem plurimi per partis orationis: sed
 3     1,   10, 22|         qui sunt in agendo quoque plurimi, pertinet: ~23.
 4     2,    8, 2 |           alteri similis, quamvis plurimi se ad eorum quos probabant
 5     3,    1, 5 |       adversentur, propterea quod plurimi auctores, quamvis eodem
 6     3,    1, 16|    propriam Hermagoras viam, quam plurimi sunt secuti. Cui maxime
 7     3,    3, 1 |      Omnis autem orandi ratio, ut plurimi maximique auctores tradiderunt,
 8     3,    6, 34| qualitatem in plura partitus est. Plurimi deinceps, mutatis tantum
 9     3,    8, 14|                  Graecorum quidem plurimi omne hoc officium contionale
10     3,   11, 3 | Hermagoras et Apollodorus et alii plurimi scriptores proprie quaestiones
11     4,    1, 40|        est. Genera porro causarum plurimi quinque fecerunt: honestum,
12     4,    2, 86|     adroganter dixerim, quia sunt plurimi quibuscum egi qui me refellere
13    10,    2, 14|           quos imitemur: nam sunt plurimi qui similitudinem pessimi
14    12,    8, 9 |                                   Plurimi enim mentiuntur, et tamquam
15    12,   10, 49|      intactus est omittendus: nam plurimi eruditorum aliam esse dicendi
16    12,   10, 67|      accepimus flare, cum interim plurimi medii et eorum varia nomina