Lib.  Cap. Par.

 1     1,    2, 24 |      decretum erat: tricesimus dies reddebat victo certaminis
 2     1,   12, 1  |        nec mens nec corpus nec dies ipse sufficiat, et, si maxime
 3     5,    8, 7  |   aliquid, aliud non sit, ut: "dies est, nox non est", vel quia
 4     5,    8, 7  |          sol est super terram, dies est", vel quia aliquid non
 5     5,    8, 7  |       aliud sit: "non est nox, dies est", vel quia aliquid non
 6     6,    3, 61 |  oppida essent tralata et post dies paucos Fabi Maximi lignea,
 7     6,    3, 77 |       milia passuum ambulare, "dies enim" inquit "longiores
 8     8,    6, 49 |        habet ratio comitiorum? Dies intermissus unus aut nox
 9     9,    3, 53 | iuvenem - bis senos cui nostra dies - hic mihi responsum primus
10     9,    4, 76 |    inmortales, qui hic inluxit dies?" ~76.
11     9,    4, 118|        iudices, hunc per hosce dies sermonem vulgi atque hanc
12    10,    3, 28 |   codices erunt et deplorandus dies, verum incommodis repugnandum,
13    10,    7, 27 |        enim fere tam est ullus dies occupatus ut nihil lucrativae,
14    11,    2, 10 |     accidit ut quae per plures dies scribimus ediscenda sint,
15    12,    1, 6  |   voluptas et dati spectaculis dies multum studiis auferunt (
16    12,    9, 16 |      iudiciis post interiectos dies dantur permiserint: at cum