Lib.  Cap. Par.

 1     1,    5, 62 |     longis sequentibus] primam brevem acui noster sermo non patitur. ~
 2     2,   12, 11 |        praeceptores etiam qui, brevem dicendi exercitationem consecuti,
 3     4,    2, 31 |   Isocrate volunt esse lucidam brevem veri similem. Neque enim
 4     4,    2, 32 |    necesse sit longam esse aut brevem expositionem nec liceat
 5     4,    2, 42 |         id est syntomon, aliud brevem putaverunt, quod illa supervacuis
 6     4,    2, 64 |      Nam praeterquam planam et brevem et credibilem vult esse
 7     4,    2, 108|       Inseremus expositioni et brevem cum res poscet defensionem
 8     6,    3, 105|                      cur autem brevem esse eam voluerit, nescio,
 9     9,    4, 34 |     adhuc qui praeponet longae brevem. Minima est in duabus brevibus
10     9,    4, 47 |   longam esse duorum temporum, brevem unius etiam pueri sciunt)
11     9,    4, 82 |           huic adversus longis brevem praecedentibus palimbacchius
12     9,    4, 85 | veritas vero qui patitur aeque brevem esse vel longam vocalem
13     9,    4, 93 |       in fine pro longa accipi brevem, quia videtur aliquid vacantis
14     9,    4, 100|      ex quocumque pede ante se brevem: "illud scimus, ubicumque
15    10,    7, 31 |    genere prorsus recipio hanc brevem adnotationem, libellosque
16    12,   10, 64 |                 Nam et Homerus brevem quidem cum iucunditate et