Pars. Cap. Par.
1 0, praef, 2| ad grammaticos pertinent. Nomen dictum est eo, quod res
2 0, praef, 2| speciale sibi haec pars hoc nomen efficit eo, quod hac frequenter
3 0, praef, 2| naturalis est ordo. Rite enim nomen primum ponitur, quod ex
4 0, praef, 2| Participium autem rite post nomen et verbum ponitur, quod
5 0, nom, 1 | Nomen est pars orationis cum casu
6 0, nom, 1 | dicant. Igitur quod dixit nomen partem esse orationis, segregavit <
7 0, nom, 1 | proprium est. Corporale autem nomen vel incorporale grammatici
8 0, nom, 1 | fuerunt. Appellativum autem nomen cum sit res multorum, recipit
9 0, nom, 2 | singulari cohaereat, quotiens nomen est enuntiatione singulare,
10 0, nom, 6 | cum invenerimus aliquod nomen, de cuius declinatione dubitatur,
11 0, nom, 6 | Mercurius o Mercuri. Hoc enim nomen et ius terminat nominativum
12 0, nom, 6 | servare debemus, ut, cum [vel] nomen fuerit generis communis,
13 0, adv, 1 | doctius doctissime, quoniam et nomen ipsum doctus facit doctior
14 0, adv, 2 | duplex regula est. Nam si nomen fuerit secundae declinationis,
15 0, adv, 2 | genetivus est. Si autem nomen erit alterius cuiuscumque
16 0, adv, 2 | legimus hoc ipsum mane iam nomen effectum (genus enim non
17 0, adv, 2 | genus enim non recipit nisi nomen), videmur ei adicere posse
18 0, inte, 2 | Discernuntur autem sic. Si nomen fuerit, conparationem recipit,
19 0, inte, 2 | autem non habet tempus, nomen est, ut 'auditus meus obtusus
20 0, pedi, 2 | divisionis suae possident nomen: nam epitriton dicunt Graeci
21 1, praef, 1| principales partes orationis, nomen et verbum, eo quod ipsae
22 1, praef, 1| dicunt esse partes orationis, nomen et verbum, Stoici quinque,
23 1, praef, 2| quae casibus declinantur, nomen pronomen participium, et
24 1, praef, 2| sciendum est quoniam, si nomen sit pro adverbio constitutum,
25 1, praef, 2| vesperam'. Utique modo mane nomen est, hoc mane huius manis
26 1, nom, 1 | Proprium nomen in quattuor dividitur partes,
27 1, nom, 1 | dividitur partes, praenomen nomen cognomen agnomen. Praenomen
28 1, nom, 1 | praeponimus, ut Publius: nomen est commune familiae, ut
29 1, nom, 1 | non potest libertus habere nomen, quod familiam significat,
30 1, nom, 2 | quasi legens; sed demens nomen est, quia recipit conparationem,
31 1, nom, 3 | sale mordens caepe'. Et hoc nomen tres solos habet casus,
32 1, nom, 3 | feminino genere proferuntur. Nomen nec in totum fixum nec in
33 1, nom, 5 | intellegi debet, ut liceat nobis nomen conponere bis, sed ita ut
34 1, nom, 5 | contrariam significationem nomen per secundam conpositionem
35 1, nom, 6 | dictus ab eo, quod faciat nomen cadere, nominativus e contrario
36 1, nom, 6 | nominativus e contrario rectum nomen ostendit. Alii quinque docent,
37 1, nom, 6 | generis est: nullum enim nomen e producto ablativo terminatum
38 1, nom, 8 | desierit, dicimus [enim] nomen nulla ratione similiter
39 1, adv, 3 | falso homini dedi', erit nomen; quando dico 'falso loqueris',
40 1, adv, 3 | conparationem, quia nec nomen recipit. Sunt alia adverbia,
41 1, adv, 4 | nisi adverbium. Idcirco si nomen desierit esse nomen, non
42 1, adv, 4 | Idcirco si nomen desierit esse nomen, non facit pronomen aut
43 1, adv, 4 | dicas 'sedulo homini dedi', nomen est; si dicas 'sedulo feci',
44 1, adv, 4 | monstrate mearum.~Erit enim nomen, quo modo nominibus interdum
45 1, part, 4 | ut hic visus huius visus nomen est, hic visus huius visi
46 1, coniu, 1| orationis pro aliis ponere, ut nomen pro verbo, pronomen pro
47 1, inte, 1 | pars non potest proprium nomen unius cuiusque significationis
48 1, barba, 2| quaedam vitia, quibus quidem nomen non tribuit, tamen vitanda
49 1, barba, 2| trahis'. Ut diximus, vitiis nomen inponere nullatenus potuerunt;
50 1, soloe, 1| Athenas et male loquentes nomen ex se vitio dederunt. Soloecismi
51 1, gene, 1 | repente clamat', id est torve; nomen pro adverbio posuit. Quae
52 1, final, 5| ergo producitur, cum [aut] nomen quintae fuerit declinationis,
|