Pars.  Cap. Par.

 1     0,  nom, 2  |           Conparativus vero gradus duo tantum suscipit genera,
 2     0,  nom, 3  |          quod generant, atque ideo duo sunt tantum genera principalia,
 3     0,  nom, 4  |            duobus, quae sunt haec, duo et ambo, atque ideo etiam
 4     0,  nom, 6  |      Graece posse declinari. Plane duo praecipue casus in his regulis
 5     0,  ver, 6  |         vitiosum iudicant, quoniam duo futura quasi in aliud futurum
 6     0,  ver, 7  |          tempora; imperativus vero duo tantum, praesens et futurum;
 7     0,  adv, 1  |           ibi vero in loco est, et duo haec diversa numquam cohaerent.
 8     0,  part, 2 |            legendum. Nam haec sunt duo tempora, praeteritum et
 9     0,  part, 5 |            novimus quod participia duo veniant ab activo et duo
10     0,  part, 5 |           duo veniant ab activo et duo a passivo. Sane scire debemus
11     0,  litt, 1 |          ut puta dii utrum iam per duo i scribatur, quod multi
12     0,  pedi, 2 |      thesis, ut puta unum et unum, duo et duo, tria et tria, quattuor
13     0,  pedi, 2 |          puta unum et unum, duo et duo, tria et tria, quattuor
14     0,  pedi, 2 |            vincit, ut puta unum et duo, duo et quattuor; quae divisio
15     0,  pedi, 2 |       vincit, ut puta unum et duo, duo et quattuor; quae divisio
16     0,  pedi, 2 | dimidietate dupli, ut puta tria et duo vel duo et tria; quae divisio
17     0,  pedi, 2 |            ut puta tria et duo vel duo et tria; quae divisio hos
18     0,  pedi, 3 |                Syllaba autem longa duo habet tempora, brevis unum.
19     0,  pedi, 3 |          quoniam cursim profertur; duo autem in longa, quia tractim
20     0,  acce, 2 |   Mnestheus. Attulit: non possumus duo t sequenti syllabae dare,
21     1,  nom, 1  |            tantum habet: plerumque duo inveniuntur, ut Numa Pompilius;
22     1,  nom, 1  |            sine vocabulo: quotiens duo, plerumque praenomen et
23     1,  nom, 2  |         sunt quae numerum, ut unus duo tres quattuor quinque; sunt
24     1,  nom, 5  |          licet nobis etiam in haec duo nomina aliquem adferre sermonem,
25     1,  nom, 6  |          tantum, ut natu tabo; aut duo tantum, ut hic Iuppiter
26     1,  nom, 6  |            regulae tamen invenimus duo nomina contraria, id est
27     1,  barba, 1|           ornatus, tropus res quae duo amplectitur superiora et
28     1,  gene, 1 |        posuisse Donatum, qui dixit duo esse genera principalia,
29     1,  final, 4|       syllabas. Qui vocis accentus duo sunt ad ea quae tractamus