Pars. Cap. Par.
1 0, praef, 2| elocutiones, ut 'ego et tu eamus'. Praepositio dicitur, quoniam in loquendo
2 0, praef, 2| partibus utriusque natum est. Praepositio cum vel verbo vel nomini
3 0, adv, 2 | adverbiis non debet coniungi praepositio separatim. Nemo enim dicit '
4 0, praep, 1| Praepositio dicta est, quod in loquendo
5 0, praep, 1| ingredientis. Usque etiam praepositio novo modo sibi aliam coniungit
6 0, praep, 1| adverbium fuisset: adverbio enim praepositio separatim non cohaeret.
7 0, praep, 1| asperitatem 'ex foro'. Clam praepositio, quam Donatus inter ablativas
8 1, adv, 4 | est profecto. Item ante praepositio non numquam et adverbium
9 1, adv, 4 | numquam et adverbium est. Praepositio in hac elocutione erit, '
10 1, adv, 4 | adverbio sociandae sunt. Praepositio etiam de non potest adiungi
11 1, praep, 1| Praepositio est pars orationis dicta,
12 1, praep, 1| ante'. Sed tamen est una praepositio quae pro arbitrio nostro
13 1, praep, 1| tecum nobiscum vobiscum. Praepositio autem aut cohaeret aut utrumque
14 1, praep, 1| Usque non videtur plurimis praepositio, quoniam sic alia praepositio
15 1, praep, 1| praepositio, quoniam sic alia praepositio non potest poni. Etenim
16 1, praep, 1| alteram praepositionem, ipsa praepositio esse non potest: numquam
17 1, praep, 1| non potest: numquam enim praepositio alteri praepositioni cohaeret.
18 1, praep, 1| refutat: etenim adverbio praepositio separatim numquam cohaeret.
19 1, praep, 2| Praepositio et quando praeponitur et
20 1, praep, 2| si casum suum retineat, praepositio est, ut 'per transtra', '
21 1, praep, 2| est. Plerumque eadem est praepositio, quod est et adverbium,
22 1, final, 3| syllaba, qualis et ipsa praepositio fuerit, ut ineptus. Item
|