|    Pars.  Cap. Par.1     0,  nom, 4  |                     Numerus aut singularis est aut pluralis. Dualis
 2     0,  nom, 5  |     facio et similia. Ablativus singularis regit genetivum dativum
 3     0,  nom, 5  |         sit, quotiens genetivus singularis ei terminatus sit; cum vero
 4     0,  nom, 5  |       terminatus idem genetivus singularis, <correpta,> ut huius patris,
 5     0,  nom, 6  |      auctoritas. Vocativus enim singularis secundae declinationis tunc
 6     0,  nom, 6  |         exibit, cum nominativus singularis in ius fuerit terminatus
 7     0,  pron, 3 |     recesserunt. Item ablativus singularis aliquando varie terminatur,
 8     0,  pron, 3 |      variari, quoniam ablativus singularis inventus est varius. Scimus
 9     0,  adv, 1  |  terminetur, quando er, dativus singularis ostendit. Nam e tum terminatur
10     0,  adv, 1  | adverbium positivo, cum dativus singularis o fuerit terminatus, ut
11     0,  adv, 1  |         terminatur, cum dativus singularis i fuerit terminatus, ut
12     0,  syll, 1 |  dubites qualis sit, significat singularis numeri pronuntiatio; relegit
13     1,  nom, 4  |        Pulvis dicit quia numeri singularis est tantum; sed legimus
14     1,  nom, 5  |       Item pax lux dicit numeri singularis; sed legimus apud Salustium
15     1,  nom, 6  |        Nam quotiens nominativus singularis n et s terminatur, ablativus
16     1,  nom, 6  |       regulis venit accusativus singularis. Tunc in im exit, cum ablativus
17     1,  nom, 6  |       in im exit, cum ablativus singularis indubitabiliter i terminatur,
18     1,  nom, 6  |     illae regulae ablativi sunt singularis, haec autem nomina numeri
19     1,  adv, 3  |      autem debemus quod dativus singularis o terminatus adverbium in
20     1,  final, 4| rationes subiectae. Nominativus singularis has habet breves, a ut Musa,
 
 |