Pars. Cap. Par.
1 0, praef, 2 | quod hac frequenter utamur in elocutione, in tantum ut
2 0, praef, 2 | frequenter utamur in elocutione, in tantum ut dicamus 'verba
3 0, praef, 2 | Tullius', 'verba fecit Tullius in senatu'. Adverbium dictum
4 0, praef, 2 | Praepositio dicitur, quoniam in loquendo praeponitur: dicimus
5 0, praef, 2 | puta 'heu mortuus est'. In his autem octo partibus
6 0, nom, 1 | communiterve significans'. In omnibus partibus orationis
7 0, nom, 1 | neque enim potest res unius in pluralitatem cadere. Nam
8 0, nom, 1 | tamen et numerum singularem. In multis enim etiam unus tenetur. ~
9 0, nom, 3 | hic paries, haec fenestra. In his enim naturalem nullum
10 0, nom, 3 | commune hoc interest, quod in communi articulo secernimus
11 0, nom, 3 | hic canis vel haec canis: in epicoeno vero unus articulus
12 0, nom, 3 | naturaliter non possumus in epicoenis sexum deprehendere,
13 0, nom, 4 | Graecus non usurpatur nisi in nominibus duobus, quae sunt
14 0, nom, 5 | fit quattuor modis, qui in arte sunt positi. Quod autem
15 0, nom, 5 | intellegamus corrupta esse in conpositione, quotiens resoluta
16 0, nom, 5 | pluralem secundum regulas in arte positas. Sed illud
17 0, nom, 6 | Omnia nomina, quae in rerum natura sunt, quinque
18 0, nom, 6 | Musae declinabitur. Ita et in reliquis fiet. Sed constat
19 0, nom, 6 | Plane duo praecipue casus in his regulis sollicite proferre
20 0, nom, 6 | declinationis et ablativum tertiae, in quibus contra regulas plurimum
21 0, nom, 6 | secundae declinationis tunc in i exibit, cum nominativus
22 0, nom, 6 | cum nominativus singularis in ius fuerit terminatus in
23 0, nom, 6 | in ius fuerit terminatus in genere masculino in proprio
24 0, nom, 6 | terminatus in genere masculino in proprio nomine, ut hic Mercurius
25 0, nom, 6 | fuerit generis communis, quod in is mittit nominativum et
26 0, nom, 6 | omnia, quae e terminantur in nominativo, ut hoc mare
27 0, nom, 6 | quae x littera terminantur in e exeunt, ut hic calix ab
28 0, nom, 6 | item quae or terminantur in nominativo, ut doctior clarior
29 0, nom, 6 | hoc igni et ab hoc igne. In quibus omnibus meliorum
30 0, pron, 2 | ut est meus tuus. Haec in quattuor partes dividuntur.
31 0, pron, 3 | Scire autem debemus in declinatione pronominum
32 0, pron, 3 | qui venisti'; sed a qui in usu esse desiit. Dativus
33 0, pron, 3 | omnia quae o terminantur in is mittunt, quae i, in bus.
34 0, pron, 3 | terminantur in is mittunt, quae i, in bus. Ergo sicut dicimus
35 0, pron, 3 | pronomina quem ad modum in declinatione duplicant casus,
36 0, pron, 3 | vocativus tantum deest, ut in pronomine quod est ego. ~
37 0, ver, 1 | est. Neutrum enim potest in verbo ab altero separari.
38 0, ver, 2 | Qualitas verborum dividitur in modos et in formas. Modi
39 0, ver, 2 | verborum dividitur in modos et in formas. Modi omnes sunt
40 0, ver, 2 | dictus est coniunctivus, quia in loquendo, cum solus locutionem
41 0, ver, 2 | legere. Ceteri vero modi in personis differentiam faciunt,
42 0, ver, 3 | declinationem. Sed est modus, quia in u desinit ultimo tempore
43 0, ver, 3 | desinit ultimo tempore suo, in quam litteram nullum desinit
44 0, ver, 4 | Meditativa autem forma in rio desinit, ut scripturio
45 0, ver, 4 | inchoativa non erunt. Debent enim in sco syllabam exire et originem
46 0, ver, 4 | debent. Frequentativa forma in to quando exit, semper primae
47 0, ver, 4 | scriptito scriptitas. si autem in so exeat, etiam tertiae
48 0, ver, 5 | syllabas: ante litteras in verbis activis et neutralibus,
49 0, ver, 5 | neutralibus, ante syllabas in ceteris, id est passivis
50 0, ver, 5 | ratione. Si correpta fuerit, in passivo ante <ultimam> syllabam
51 0, ver, 5 | producta fuerit, i reservabit in passivo, ut nutrio nutris,
52 0, ver, 5 | colligitur: nam tertia correpta in e exit, ut lege, tertia
53 0, ver, 5 | ut lege, tertia producta in i, ut nutri: item infiniti
54 0, ver, 5 | et secunda coniugationes in bo ducunt, ut amo amas amabo,
55 0, ver, 5 | docebo. Tertia vero correpta in am tantum mittit, ut lego
56 0, ver, 5 | ultimam e fuerit correpta, in bo tantum mittit, ut exeo
57 0, ver, 5 | ante o, futurum tempus et in am et in bo mittit, ut servio
58 0, ver, 5 | futurum tempus et in am et in bo mittit, ut servio serviam
59 0, ver, 6 | illis definitionibus, quae in arte lectae sunt varie,
60 0, ver, 6 | patientis. Hinc est quod in neutrali verbo et agentis
61 0, ver, 6 | patientis, ut vapulo. Item in deponenti verbo, ubi sola
62 0, ver, 6 | quoniam duo futura quasi in aliud futurum nos differunt. ~
63 0, ver, 7 | futurum. Sed scire debemus in omnibus passivis verbis
64 0, ver, 7 | talis est. Prima persona in tempore praesenti deficit,
65 0, ver, 7 | tempore praesenti deficit, sed in numero singulari; ceterum
66 0, ver, 7 | numero singulari; ceterum in numero plurali non deficit.
67 0, ver, 7 | quoniam omne imperativum in alium procedit, id est secunda
68 0, ver, 7 | secunda persona nascitur. In tempore vero futuro tam
69 0, ver, 7 | tempore vero futuro tam in numero singulari quam in
70 0, ver, 7 | in numero singulari quam in numero plurali prima persona
71 0, ver, 7 | secunda vero et tertia in numero singulari uno modo
72 0, ver, 7 | tot syllabas habere debent in secunda persona, quot in
73 0, ver, 7 | in secunda persona, quot in prima habent indicativo
74 0, adv, 1 | sine verbo numquam ponitur. In significationibus adverbiorum
75 0, adv, 1 | habent quattuor species, in loco, de loco, ad locum
76 0, adv, 1 | ad locum et per locum. In loco sunt haec, hic illic
77 0, adv, 1 | Intus foris uno modo tam in loco quam de loco proferuntur,
78 0, adv, 1 | quotiens fuerint adverbia in loco, iungamus verba quae
79 0, adv, 1 | quae habent significationem in loco, ut puta, ibi sum,
80 0, adv, 1 | significationis est ad locum, ibi vero in loco est, et duo haec diversa
81 0, adv, 1 | Adverbia autem quae conparantur in positivo gradu duas habent
82 0, adv, 1 | er, ut docte et fortiter; in conparativo unam, ut doctius
83 0, adv, 1 | unam, ut doctius fortius; in superlativo autem unam e,
84 0, adv, 2 | de Campania venio', 'in Campania sum'. E contrario
85 0, adv, 2 | ut 'Carthagine venio'; si in loco, duplex regula est.
86 0, adv, 2 | declinationis, adverbium in loco fit secundum formam
87 0, adv, 2 | repugnare, ut est Narbone in Philippicis Ciceronis, '
88 0, adv, 2 | dicere debemus, quod plerique in usu habent. Sed quoniam
89 0, part, 2 | Masculinum participium in us syllaba terminatur, femininum
90 0, part, 3 | Casus totidem sunt in participiis, quot in nomine
91 0, part, 3 | sunt in participiis, quot in nomine et pronomine. Participia
92 0, part, 3 | feminini primae, omnis tertiae, in quo ablativus et i et e
93 0, part, 4 | Tempora in participiis Latinis tria
94 0, part, 4 | participium futuri temporis in rus mittit, ut locuturus. ~
95 0, coniu, 1 | dicat 'ego et tu eamus'. Nam in hac elocutione et verba
96 0, coniu, 1 | neglegenti lege, dicendo lege in eo eum arguit, quod non
97 0, coniu, 1 | si dicat 'saltem lege', in eo arguit, quod nihil omnino
98 0, coniu, 1 | ratio autem, qua utimur in faciendo. Sed plane sciendum
99 0, coniu, 1 | est, iam causa praecessit. In ordine autem hoc servandum
100 0, praep, 1 | Praepositio dicta est, quod in loquendo praeponitur (dicimus
101 0, praep, 1 | praepositione, id est cum, scilicet in pronominibus non nullis,
102 0, praep, 1 | patrem vado', apud vero in loco, ut 'apud parentem
103 0, praep, 1 | numquam auctoritate etiam in loco reperitur, ut 'decem
104 0, praep, 1 | plerique facere discretionem et in hac elocutione, quae fit
105 0, praep, 1 | elocutione, quae fit de ad et de in, ut 'ad forum venio', 'in
106 0, praep, 1 | in, ut 'ad forum venio', 'in forum venio'. Etenim 'ad
107 0, praep, 1 | venio' est ad forum accedo, 'in forum venio' forum ingredior,
108 0, praep, 1 | patre' et 'clam patrem'. In sub super et subter et accusativae
109 0, praep, 1 | Virgilius dixit 'rapuitque in fomite flammam' pro 'in
110 0, praep, 1 | in fomite flammam' pro 'in fomitem', et Horatius [Naso] ~
111 0, praep, 1 | cervicem', et Cicero 'si forte in eo quaeritis' pro 'in eum',
112 0, praep, 1 | forte in eo quaeritis' pro 'in eum', et similia. Verum
113 0, praep, 1 | subter accusativas fecit. In vero et sub coniunguntur
114 0, praep, 1 | cum mutatio est loci, ut 'in forum vado'; 'sub basilicam
115 0, praep, 1 | ablativis, cum permansio est, 'in foro sum', 'sub basilica
116 0, praep, 1 | significat, quod non patiuntur in significatione interpositionem:
117 0, praep, 1 | pro quibus ponuntur, ut 'in alterum'. Nam quoniam in
118 0, praep, 1 | in alterum'. Nam quoniam in modo contra significat,
119 0, litt, 1 | iter praebeant, vel quod in legendo iterentur, quasi
120 0, litt, 1 | autem litterae principaliter in duas dividuntur partes,
121 0, litt, 1 | duas dividuntur partes, in vocales et in consonantes.
122 0, litt, 1 | dividuntur partes, in vocales et in consonantes. Item ipsae
123 0, litt, 1 | Item ipsae consonantes in duas dividuntur partes,
124 0, litt, 1 | duas dividuntur partes, in semivocales et mutas. Vocales
125 0, litt, 1 | se habent alias vocales in isdem syllabis constitutas,
126 0, litt, 1 | inter duas posita vocales in una parte orationis pro
127 0, litt, 1 | corripi, sic intellegimus, non in una parte orationis utrumque
128 0, litt, 1 | de ratione adspirationis] in diversis. Aspirare non debemus,
129 0, litt, 1 | ab e littera et desinant in naturalem sonum, ut ef el
130 0, litt, 1 | nomina quae nec c nec g in genetivo haberent, ut nix
131 0, litt, 1 | excludatur de metro, ut in hoc versu 'ponite spes sibi
132 0, litt, 1 | sermonem vel determinat; in medio autem posita numquam
133 0, litt, 1 | secunda, tertia numquam nisi in Graecis nominibus. Sane
134 0, litt, 1 | liquescere, cum ante se habuerint in una syllaba vel quamcumque
135 0, litt, 1 | ratio servanda est, quae in adspiratione praedicta est,
136 0, litt, 1 | inchoare a naturali sono et in vocalem e litteram desinere,
137 0, litt, 1 | tres, quoniam non desinunt in e, contumeliam patiuntur, <
138 0, litt, 1 | sequebatur, k praeponebant in omni parte orationis, ut
139 0, litt, 1 | usurpamus k litteram nisi in Kalendarum nomine scribendo.
140 0, litt, 1 | quando Graeca sunt nomina, ut in hoc versu, 'implevit litora
141 0, syll, 1 | autem non hae solae, quae in eadem syllaba sunt, sed
142 0, syll, 1 | syllaba sunt, sed etiam in sequenti positae iuvant
143 0, syll, 1 | deinde ut non desinant in duas consonantes aut in
144 0, syll, 1 | in duas consonantes aut in unam duplicem aut in i inter
145 0, syll, 1 | aut in unam duplicem aut in i inter duas vocales constitutam.
146 0, syll, 1 | deprehenditur, ut eitur. Y et i in Graecis nominibus diphthongus
147 0, syll, 1 | non intellegis qualis est in nominativo, in genetivo
148 0, syll, 1 | qualis est in nominativo, in genetivo cognosces, quia
149 0, syll, 2 | liquida: est enim longa in hoc, 'vasto Cyclopis in
150 0, syll, 2 | in hoc, 'vasto Cyclopis in antro'; brevis in hoc, '
151 0, syll, 2 | Cyclopis in antro'; brevis in hoc, 'vastosque ab rupe
152 0, syll, 2 | est, cum correpta vocalis in unam desinit consonantem
153 0, syll, 2 | est nota: est enim longa in hoc, 'terga fatigamus hasta';
154 0, syll, 2 | fatigamus hasta'; brevis in hoc, 'quisquis honos tumuli'.
155 0, syll, 2 | littera est: est enim longa in hoc, 'unde spissa coma';
156 0, syll, 2 | unde spissa coma'; brevis in hoc, ponite: spes sibi quisque,
157 0, syll, 2 | terminat orationis, quae in unam desinit consonantem:
158 0, syll, 2 | consonantem: est enim longa in hoc, nam tibi, Thymbre,
159 0, syll, 2 | Evandrius abstulit ensis; brevis in hoc, 'hoc caput o cives'.
160 0, syll, 2 | o cives'. Quamquam et si in nullam desinat consonantem,
161 0, syll, 2 | sequitur: est enim longa in hoc, 'Musae Aonides'; brevis
162 0, syll, 2 | Musae Aonides'; brevis in hoc, 'insulae Ionio in magno'. ~
163 0, syll, 2 | brevis in hoc, 'insulae Ionio in magno'. ~3.
164 0, syll, 3 | sequitur. Est enim longa in hoc, 'o ego infelix'; brevis
165 0, syll, 3 | o ego infelix'; brevis in hoc, 'sub Ilio alto'. Septimus
166 0, syll, 3 | subsequitur: est enim longa in hoc, 'hoc erat alma parens';
167 0, syll, 3 | erat alma parens'; brevis in hoc, 'solus hic inflexit
168 0, syll, 3 | sequitur z: est enim longa in hoc, 'Mezenti ducis exuvias';
169 0, syll, 3 | Mezenti ducis exuvias'; brevis in hoc, 'nemorosa Zacynthus'. ~
170 0, pedi, 1 | contingit ut tres sint syllabae in pede vel quinque, quoniam
171 0, pedi, 1 | quinque, quoniam non licet in divisione temporum syllabam
172 0, pedi, 1 | accentu colligimus. Nam si in prima syllaba fuerit accentus,
173 0, pedi, 1 | syllabas possidebit; si autem in media syllaba, thesi duas
174 0, pedi, 1 | syllabas damus. Solutio dicitur in metro, quotiens pro una
175 0, pedi, 1 | genua labant' et 'arietat in portas' et 'abiete costas'
176 0, pedi, 2 | cuiusque, qui sunt naturales in versibus, ut spondeus in
177 0, pedi, 2 | in versibus, ut spondeus in heroico; nothi autem, qui
178 0, pedi, 2 | accedunt, ut est dactylus in versu heroico vel trochaeus. ~
179 0, pedi, 3 | autem unum dicimus tempus in brevi, quoniam cursim profertur;
180 0, pedi, 3 | cursim profertur; duo autem in longa, quia tractim et cum
181 0, acce, 1 | Musa. Nam gravis accentus in Latino sermone paene usum
182 0, acce, 1 | circumflexo poni potest, in his scilicet syllabis, quae
183 0, acce, 1 | habere non potest. Accentus in ea syllaba est, quae plus
184 0, acce, 1 | Graeci acutum accentum in tribus syllabis ponunt,
185 0, acce, 1 | syllabis ponunt, id est in ultima et paenultima vel
186 0, acce, 1 | antepaenultima; circumflexum vero in duabus, id est in ultima
187 0, acce, 1 | circumflexum vero in duabus, id est in ultima et paenultima. Latinitas
188 0, acce, 1 | paenultima. Latinitas autem in ultima syllaba nullum ponit
189 0, acce, 1 | unum paenultimum tantum. In monosyllabis partibus orationis
190 0, acce, 1 | accentum, ut nec nix nox. Nam in accentibus syllaba sive
191 0, acce, 1 | indifferenter accipitur. In disyllabis vero unus modus
192 0, acce, 1 | ut diximus, accentus est. In trisyllabis et tetrasyllabis
193 0, acce, 1 | particulae, quae corrumpunt in pronuntiando regulas accentuum
194 0, acce, 1 | sequuntur, faciunt accentus in ultimis syllabis superiorum
195 0, acce, 1 | pro duabus <est>, nec in aliqua elocutione potest
196 0, acce, 1 | potest esse pro duabus, nisi in ea ubi pro simplici ponitur. ~
197 0, acce, 2 | quaerimus, quae consonantes in scribendo sibi cohaereant
198 0, acce, 2 | n sequenti syllabae dare in scribendo, quoniam invenitur
199 0, acce, 2 | consonantibus inchoetur. Et hoc in ceteris consonantibus observabimus.
200 0, acce, 2 | constat de b et d, quae in Latinum sermonem numquam
201 0, acce, 2 | abditur, non possumus a in una syllaba ponere, et b
202 0, acce, 2 | syllaba ponere, et b et d in sequenti. ~
203 0, posit, 1 | mediam litteram ponimus. In lectione tota sententia
204 1, praef, 2 | non penitus caremus, sed in pronomine conputamus. Tres
205 1, praef, 2 | esse quod est et transeat in adverbium, incipit iam sic
206 1, praef, 2 | Item adverbium si transeat in significationem nominis,
207 1, nom, 1 | Proprium nomen in quattuor dividitur partes,
208 1, nom, 1 | agnomen. Praenomen est quod in loquendo praeponimus, ut
209 1, nom, 2 | diminutiva, ut tabula fabula. In his enim significatio principalis
210 1, nom, 2 | fere omnia Graeca, quae in on exeunt, detracta n littera
211 1, nom, 2 | muri expugnantur, et sidus in caelo et animal in terra
212 1, nom, 2 | sidus in caelo et animal in terra aries vocatur. Sunt
213 1, nom, 2 | si Graeca fuerint, aut in des exeunt, ut Atrides,
214 1, nom, 2 | exeunt, ut Atrides, aut in ius, ut Atreius, aut in
215 1, nom, 2 | in ius, ut Atreius, aut in on, ut Atrion. Sed quae
216 1, nom, 2 | on, ut Atrion. Sed quae in des exeunt, tantum patronymica
217 1, nom, 2 | Atrides Agamemnon; quae in ius exeunt, et patronymica
218 1, nom, 2 | Evandrius ensis. Quae autem in on exeunt, in Latinum sermonem
219 1, nom, 2 | Quae autem in on exeunt, in Latinum sermonem non transeunt.
220 1, nom, 2 | transeunt. Feminina autem aut in is exeunt, ut Atreis; aut
221 1, nom, 2 | is exeunt, ut Atreis; aut in ias, ut Atreias; aut in
222 1, nom, 2 | in ias, ut Atreias; aut in ne, ut Atrine. Sunt etiam
223 1, nom, 2 | candidus. Sunt generalia, in quibus species continentur,
224 1, nom, 2 | lector. Haec autem semper in tor exeunt et oriuntur a
225 1, nom, 2 | ultimo tempore ultima syllaba in tor versa per omnes coniugationes,
226 1, nom, 3 | scilicet ratione, quoniam vim in se habent conparandi, atque
227 1, nom, 3 | vim augentis aut minuentis in se habent, non debere coniungi
228 1, nom, 3 | apud Virgilium, feminino 'in vulgum ambiguam', neutro '
229 1, nom, 3 | Balneum generis neutri est in numero singulari: <in numero
230 1, nom, 3 | est in numero singulari: <in numero autem plurali> feminini
231 1, nom, 3 | legimus, ut 'balnea vitat' in Horatio. Caelum in numero
232 1, nom, 3 | vitat' in Horatio. Caelum in numero singulari generis
233 1, nom, 3 | singulari generis neutri est, in numero autem plurali generis
234 1, nom, 3 | masculini: habemus enim in Lucretio 'quis totidem vertit
235 1, nom, 3 | totidem vertit caelos'. Caepe in numero singulari generis
236 1, nom, 3 | caepe hoc caepe o caepe; in numero autem plurali genere
237 1, nom, 3 | simillima nomina sunt. Nam in numero plurali et masculino
238 1, nom, 3 | ioci et ioca, loci et loca; in numero autem singulari tantum
239 1, nom, 3 | genere proferuntur. Nomen nec in totum fixum nec in totum
240 1, nom, 3 | Nomen nec in totum fixum nec in totum mobile dixit <leo>
241 1, nom, 5 | conpositio sensum nominis in contrarium non vertat, secunda
242 1, nom, 5 | conpositionem primam conversum in contrariam significationem
243 1, nom, 5 | tempore licet nobis etiam in haec duo nomina aliquem
244 1, nom, 6 | praepositione, quamquam non in omnibus similis inveniatur.
245 1, nom, 6 | praepositione, ut 'it clamor in caelum' et 'it clamor caelo'
246 1, nom, 6 | Inflexionum autem varietates in casibus sex sunt. Aliquando
247 1, nom, 6 | horum nominum reliquos casus in usu quidem non esse manifestum
248 1, nom, 6 | non esse manifestum est, in auctoritate autem saepius
249 1, nom, 6 | auctoritate firmantur. vas in numero singulari tertiae
250 1, nom, 6 | tertiae est declinationis, in numero plurali secundae.
251 1, nom, 6 | s terminatur, ablativus in e et genetivus pluralis
252 1, nom, 6 | e et genetivus pluralis in um exit. A supra dictis
253 1, nom, 6 | accusativus singularis. Tunc in im exit, cum ablativus singularis
254 1, nom, 6 | iugerum tertiae. Nos autem in hoc nomine, id est domus,
255 1, nom, 6 | nomine, id est domus, tres [in unum] casus usurpamus a
256 1, nom, 6 | accusativum pluralem has domos. In nomine autem iugeris unum
257 1, nom, 6 | V littera tunc retinetur in dativo plurali, ut ipse
258 1, nom, 9 | dissentiunt (lupus enim transit in aliud genus, ut lupus lupa,
259 1, pron, 1 | Probus autem pronomen in quattuor partes dividendum
260 1, pron, 1 | Unde Donatus melius, qui in duas partes in primo divisit.
261 1, pron, 1 | melius, qui in duas partes in primo divisit. Nam si ea
262 1, pron, 1 | finita sunt et possessiva: in illis enim non accidit certa
263 1, pron, 1 | gentis'. Plerique accentum in ultima syllaba ponunt, quando
264 1, pron, 1 | praedictis, quae potest in ultima accentum tenere.
265 1, pron, 1 | vocativus non invenitur, ut in pronomine ego; aliquando
266 1, pron, 1 | nominativus et vocativus, ut in pronomine sui sibi se a
267 1, pron, 1 | inde nasceretur, dativum in o mitteret, suo, non in
268 1, pron, 1 | in o mitteret, suo, non in i, sibi. Praeterea est alia
269 1, pron, 1 | dicimus o docte et o docti, in utroque numero eundem articulum
270 1, pron, 1 | videtur, quia non mutatur in numero plurali, sed potius
271 1, pron, 1 | unum dicit esse pronomina, in quibus ista non conputantur.
272 1, ver, 1 | perfecti. Nam et perfectum in i semper exit, ut legi scripsi,
273 1, ver, 1 | praesens tempus numquam in i, sed semper in o exit.
274 1, ver, 1 | numquam in i, sed semper in o exit. Illa enim verba
275 1, ver, 1 | Sum defectivum verbum est in coniugatione. Nam quando
276 1, ver, 1 | et e correptam habet et in prima persona e ante o non
277 1, ver, 1 | quasi defectiva posuit; in superiore autem parte inpersonalia
278 1, ver, 2 | supina verba dicuntur, quae in tempore perfecto et plusquamperfecto
279 1, ver, 2 | passivam habent declinationem, in reliquis activam. Sunt alia
280 1, ver, 2 | Verba quorum declinatio in nostra potestate est sunt
281 1, ver, 2 | vel passivum praesumere in declinatione, ut 'ego lavor', '
282 1, ver, 2 | quoniam lego iam habet in se significationem pronominis;
283 1, ver, 2 | libo, et <reliqua>, sicut in arte scripta sunt. K ideo
284 1, ver, 2 | quia Graecum est. Cetera in arte conscripta sunt. ~
285 1, adv, 1 | orationis veniunt, sicut in artibus positum est: nam
286 1, adv, 1 | Omnia adverbia e terminata in positivo semper producuntur,
287 1, adv, 1 | inpunius]. Hoc scilicet in positivo; ceterum superlativus
288 1, adv, 2 | Deinde si adverbia essent, in ter exirent: dativus enim
289 1, adv, 2 | nominis i terminatus adverbium in ter syllabam mittit, ut
290 1, adv, 3 | singularis o terminatus adverbium in e mittit, ut huic docto
291 1, adv, 3 | docto docte, i terminatus in ter, ut huic agili, agiliter;
292 1, adv, 3 | adverbium. Item plerumque in contrarium cedunt. Nam Terentius
293 1, adv, 4 | adverbium est. Praepositio in hac elocutione erit, 'ante
294 1, part, 1 | figuram et cetera, quae in superioribus dicta sunt.
295 1, part, 1 | superioribus dicta sunt. In posterioribus illud adicit,
296 1, part, 1 | autem carere. Ideo autem [in] futuro carent, quoniam
297 1, part, 2 | taedet tantum dici, invenimus in auctoribus et pudeo et taedeo;
298 1, part, 2 | participium habet osus, quod licet in usu non sit, tamen conponatur,
299 1, part, 2 | sit, tamen conponatur, et in usu erit, exosus perosus.
300 1, part, 2 | auctoritatem, falsum. Nam invenimus in Plauto meminens. Tunicatus
301 1, part, 3 | participia. Sed quoniam in his ars deficit, debemus
302 1, part, 4 | s> littera non redeunt in participia praesentis temporis,
303 1, part, 5 | apud maiores quidem lecta, in usu tamen esse non possunt,
304 1, part, 5 | non possunt, ut dictum est in adverbio. ~
305 1, coniu, 1 | In coniunctione nihil penitus
306 1, coniu, 1 | posuit, sed ita hic sicut in superiore parte tractavit.
307 1, praep, 1 | pars orationis dicta, quod in loquendo praeponitur. Et
308 1, praep, 1 | prae metu', segregata est. In accusativis praepositionibus,
309 1, praep, 1 | sunt, illae duae possunt in quaestionem vocari, apud
310 1, praep, 1 | ad, eo quod <apud> semper in loco est, ut 'apud amicum
311 1, praep, 1 | secundum auctoritatem invenitur in loco, ut 'ad Marcum Laecam
312 1, praep, 1 | circumcirca, id est circa. In ablativis praepositionibus
313 1, praep, 1 | observare debemus, ut con et in, quotienscumque post se
314 1, praep, 1 | Plerumque enim non observantes <in> barbarismos incurrimus.
315 1, praep, 1 | dictae litterae, plerumque in longitudinem transit, ut
316 1, praep, 2 | praepositiones quattuor fuerunt, in sub super et subter, quibus
317 1, praep, 2 | sed hodie iam duae sunt, in et sub: nam super et subter
318 1, praep, 2 | subter accusativae habentur. In autem et sub qua ratione
319 1, praep, 2 | sub qua ratione serventur, in superiore arte tractatum
320 1, barba, 1 | vocantur, quae dividuntur in metaplasmos, in schemata,
321 1, barba, 1 | dividuntur in metaplasmos, in schemata, in tropos. metaplasmus
322 1, barba, 1 | metaplasmos, in schemata, in tropos. metaplasmus est
323 1, barba, 1 | superiora et vitiorum omnium, in quibus est barbarismus.
324 1, barba, 1 | barbarismus est vitium factum in una parte orationis vel
325 1, barba, 1 | una parte orationis vel in uno sermone contra regulam
326 1, barba, 1 | barbarismum esse sermonem unum, in quo vis sua est contra naturam.
327 1, barba, 1 | barbarismus dicitur, cum in uno Romanae linguae sermone
328 1, barba, 1 | barbarolexis vocatur. Praeterea si in prosa oratione fiat, tunc
329 1, barba, 1 | barbarismus dicitur; si autem in poemate, metaplasmus vocatur.
330 1, barba, 1 | Virgilius relliquias, quoniam in metro est, dicimus esse
331 1, barba, 1 | monstratur. Quorum exempla ibi in arte sunt posita. Per adspirationem
332 1, barba, 1 | esse dicitur cum anhelitu in pronuntiando. Inter <in>
333 1, barba, 1 | in pronuntiando. Inter <in>mutationem et transmutationem
334 1, barba, 2 | plerumque supra dictae syllabae in sibilum transeunt, tunc
335 1, barba, 2 | quotiens post partem orationis in m littera desinentem sequitur
336 1, barba, 2 | myotacismum, sed cadimus in hiatum. Hiatus autem est,
337 1, barba, 2 | vocalis vocalem sequitur in duabus partibus orationis,
338 1, barba, 2 | barbarismus est vitium factum in una parte orationis, tantum
339 1, barba, 2 | iotacismus et labdacismus, qui in singulis fiunt partibus
340 1, barba, 2 | collisiones, quoniam non numquam in una parte orationis possunt
341 1, barba, 2 | pertinent; illi vero, qui in syllabis fiunt, neque ad
342 1, barba, 2 | possunt. Frequenter enim in duabus partibus orationis
343 1, soloe, 1 | est talis, vitium factum in contextu partium orationis,
344 1, soloe, 1 | Quaesitum est, an etiam in uno sermone possit fieri
345 1, soloe, 1 | relatum est adverbium, quod in loco est. Scalam scopam
346 1, gene, 1 | posita pro adverbiis, quod in arte grammatica vitium iudicatur.
347 1, gene, 2 | cuiusque partis accidentia. In nomine fiunt, si proprium
348 1, gene, 2 | dicamus: per numeros, ut 'pars in frusta secant' pro 'pars
349 1, gene, 2 | secat' et cetera, quae illic in arte planissime cum exemplis
350 1, gene, 2 | sciendum est quoniam, si in prosa oratione fiat hoc
351 1, gene, 2 | tunc soloecismus vocatur; in poemate schema dicitur.
352 1, gene, 2 | inveniantur exempla tam in figuris quam in vitiis,
353 1, gene, 2 | exempla tam in figuris quam in vitiis, debet aliqua esse
354 1, gene, 2 | sciens quis dicat 'pars in frusta secant' et causa
355 1, gene, 3 | duodecim vitia putantur, quae in arte sunt scripta. Inter
356 1, gene, 3 | posuit, quod dixit fieri aut in uno sermone aut in pluribus.
357 1, gene, 3 | fieri aut in uno sermone aut in pluribus. Illud non adiecit,
358 1, gene, 3 | fieri cacenphaton etiam in sensu. In quo reprehenditur
359 1, gene, 3 | cacenphaton etiam in sensu. In quo reprehenditur Salustius
360 1, gene, 3 | et hic cacenphaton est in sensu. Pleonasmos in verbis
361 1, gene, 3 | est in sensu. Pleonasmos in verbis tantum fit, perissologia
362 1, gene, 3 | tantum fit, perissologia in sensu tantum, acyrologia
363 1, gene, 3 | sensu tantum, acyrologia in utroque. Cetera vero expresse
364 1, gene, 3 | cum dicimus tetulit, si in metro non poterat dici tulit,
365 1, gene, 3 | si autem tulit poterat in metro dici, schema fecit
366 1, gene, 3 | tunc schema vocitemus; si in uno utrumque factum est,
367 1, gene, 4 | vero et troporum exemplaria in arte planissime sunt posita. ~
368 1, gene, 5 | sciendum est quoniam schema in sermone factum ad grammaticos
369 1, gene, 5 | ad grammaticos pertinet, in sensu factum ad oratores.
370 1, gene, 5 | oratores. Nam cum dico 'pars in frusta secant', quoniam
371 1, gene, 5 | frusta secant', quoniam in verbis est quaestio, figura
372 1, gene, 5 | nihilo minus dicit, quoniam in sensu res est, ad oratores
373 1, gene, 5 | hyperbaton <et> allegoria non in omnibus locis dicitur. Nam
374 1, gene, 5 | nominibus subdivisionis, sicut in arte dispositum est. ~6.
375 1, final, 1 | breviter lucideque digessi. In qua re mea audacia tuo defenditur
376 1, final, 1 | rationem litterae et syllabae in Donati artibus habeamus,
377 1, final, 2 | sit pi cognoscitur; licet in aliquantis hoc fallat. Nam
378 1, final, 2 | aut pronuba, fit brevis nu in conpositione. ~3.
379 1, final, 3 | praepositionibus ad et ob et in et sub diversae in verbis
380 1, final, 3 | ob et in et sub diversae in verbis ponuntur. Nam corripiuntur,
381 1, final, 3 | quae per que et per pre in primis syllabis scribuntur
382 1, final, 3 | ex isdem praepositionibus in conpositione de et pro,
383 1, final, 3 | permutant, quae subter collecta in omni praeterito perfecto
384 1, final, 3 | praeterito perfecto vel in omni praeterito plusquamperfecto
385 1, final, 3 | praeterito plusquamperfecto vel in uno futuro modi tantum coniunctivi
386 1, final, 3 | coniunctivi producuntur, in ceteris autem modis et temporibus
387 1, final, 3 | inveniuntur verba, quae in praesenti tempore producta
388 1, final, 3 | tempore producta sunt et in praeterito breviantur, ut
389 1, final, 3 | Item omnia verba, quae in praeteritis antecrescunt,
390 1, final, 3 | praeteritis antecrescunt, in primis syllabis breviantur,
391 1, final, 4 | est tamen, quia illa quae in verbis i correpta proferuntur,
392 1, final, 4 | correpta proferuntur, cum in medium venerint et ipsam
393 1, final, 4 | medium venerint et ipsam i in e mutaverint, ut legis lege
394 1, final, 4 | colliguntur. Qui accentus in trisyllabis et tetrasyllabis
395 1, final, 4 | caput. Ex his producuntur in Graecis e ut Euterpe, o
396 1, final, 4 | ut Titan, on ut Memnon, in ut delphin, as ut facultas,
397 1, final, 4 | finitus nominativus breviatur in Graecis, cum genitivus dos
398 1, final, 4 | Pallas Pallados. Er autem in Graecis producitur, ut aether
399 1, final, 4 | aer. Item haec sunt quae in monosyllabis producuntur,
400 1, final, 4 | monosyllabis producuntur, in disyllabis autem et trisyllabis
401 1, final, 4 | trisyllabis et tetrasyllabis et in ceteris polysyllabis corripiuntur:
402 1, final, 5 | syllaba crescens e productam in medio obtinuerit, ut merces
403 1, final, 5 | producitur, cum i ante es in fine habuerit, ut abies
404 1, final, 5 | breviatur, cum aut e mediam in genitivo correptam habuerit,
405 1, final, 5 | seges segetis; aut cum e in i mutaverit, ut miles militis.
406 1, final, 5 | Quae tamen os syllaba cum in disyllabis vel trisyllabis
407 1, final, 5 | correpta fuerit aut diphthongum in genitivo Graeco habuerit,
408 1, final, 6 | Us vero, cum in genitivo crescente u longa
409 1, final, 6 | excepto uno palus, quod in genitivo dis terminatur,
410 1, final, 6 | aptaque remis'. Si vero in genitivo crescente correpta
411 1, final, 6 | Sed genitivus cum aut os in fine secundum Graecos habuerit
412 1, final, 6 | declinabant. Sed et dativus in Graecis i littera terminatus
413 1, final, 6 | ut Palladi. Accusativus in Latinis brevis est semper:
414 1, final, 6 | Latinis brevis est semper: in Graecis tunc tantum breviatur,
415 1, final, 6 | longus est. Vocativus quoque in Latinis brevis est, excepto
416 1, final, 6 | terminatur, ut Mercuri; in Graecis corripitur, ut Alexi.
417 1, final, 6 | paupertas et o paupertas. In masculinis tantum Graecis
418 1, final, 6 | Aenea. Sed etiam e finitus in Graecis tunc breviatur,
419 1, final, 6 | accusativus et vocativus pluralis in masculino et feminino genere
420 1, final, 6 | feminino genere producuntur, in neutro autem corripiuntur.
421 1, final, 6 | terminato venerint, tunc tantum in masculino et feminino breviantur,
422 1, final, 6 | pluralis semper brevis est in Latinis, in Graecis vero
423 1, final, 6 | semper brevis est in Latinis, in Graecis vero producitur,
424 1, final, 6 | si Graeca sit declinatio, in terminatus dativus corripitur,
425 1, final, 7 | Sed pronominis declinatio in hoc tantum differt, quod
426 1, final, 7 | hoc tantum differt, quod in monosyllabis quae vocalibus
427 1, final, 7 | vocalibus constant, ut o, in quolibet casu producuntur.
428 1, final, 7 | illius; dativus vero, sicut in nomine, semper longus est,
429 1, final, 8 | In omnibus verbis modis temporibus
430 1, final, 8 | adsum ades, possum potes; in aliis producitur, ut doces.
431 1, final, 8 | producitur, ut doces. Is item in secunda persona indicativi
432 1, final, 9 | In omnibus adverbiis breviantur
433 1, final, 9 | conparantur, ut rite, aut in conparatione deficiunt,
434 1, final, 9 | producuntur, ut heri. O, sicut in omnibus partibus orationis,
435 1, final, 10| quia et nisi. Item quae in n desinunt, si ante eam
436 1, final, 11| praepositiones, absque his quae in a exeunt et una monosyllaba
437 1, final, 11| existimandae sunt, ut papae. ~Haec in omnibus partibus orationis
|